လုပ္အားဒါန ေပးလႉၾက

ေဖေဖာ္ဝါရီလ (၂၃)ရက္ေန႔တြင္ ဆရာေတာ္ႏွင့္ ေဒါက္တာခင္ေမာင္၊ ကိုတင္ေမာင္၊ ကိုဂ်က္ဖရီတို႔ လာေရာက္၍ လွ်ပ္စစ္မီးၾကိဳးသြယ္ရန္ တိုင္းတာကာ မီးၾကိဳး မီးခလုတ္ စသည့္ လိုအပ္ေသာ ပစၥည္းမ်ားကို Freehold Shopping Mall, Builder Square သို႔ သြားေရာက္ ဝယ္ၾကသည္။ နံရံမ်ားအတြက္ Wall Sheet အလွျပားမ်ားကို ဝယ္ရန္အတြက္လည္း ေ႐ြးခ်ယ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ မိမိတို႔ႏွစ္သက္ေသာ ပစၥည္းမွာ အလံုအေလာက္ မရွိသျဖင့္ ဝယ္သင့္ မဝယ္သင့္ ခ်ိန္ဆ ေဝဖန္ရျပန္သည္။ ရသေလာက္ကို ဝယ္ၿပီးမွ ေနာက္ထပ္ အမ်ိဳးတူ ထိုပစၥည္းမ်ိဳး မရက အခက္အခဲေတြ႕ႏိုင္မည္ဟု စဥ္းစားမိၾကသျဖင့္ မဝယ္ခဲ့ၾက။ ထို႔ျပင္ ေဒါက္တာခင္ေမာင္ႏွင့္ ကိုတင္ေမာင္တို႔မွ နံရံကို Sheet Rock ကပ္၍ ေဆးသုတ္သည္က ပိုမို လွပမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ လြယ္လည္းလြယ္ကူေၾကာင္း အၾကံျပဳၾကသည္။ ထိုသို႔ ျပဳလုပ္ရန္ သေဘာက်က သူတို႔ လုပ္ေပးႏိုင္ေၾကာင္းကိုလည္း ေလွ်ာက္ထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ နံရံကပ္အလွျပားမ်ားကို မဝယ္ေတာ့ဘဲ Sheet Rock ျပားမ်ားကို မွာယူကာ ျပန္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုေန႔မွ စ၍ ဓမၼာ႐ုံျပဳျပင္မႈလုပ္ငန္းကို ေဒါက္တာခင္ေမာင္၊ ကိုတင္ေမာင္တို႔အား တာဝန္ယူ လုပ္ေဆာင္ရန္ အပ္ႏွံလိုက္ေတာ့သည္။

သံုးထပ္သားေဟာင္းမ်ား ျပန္ကပ္ထားေသာ နံရံေပၚသို႔ Sheet Rock ျပားမ်ားကို ထပ္ကပ္လွ်င္ မ်က္ႏွာျပင္မွာ ညီညာလွပမႈ ရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကပ္ၿပီးသား သံုးထပ္သားေဟာင္းမ်ားကို ျပန္ခြာျခင္း၊ ညီေအာင္ အထပ္သား ထပ္ပိုး႐ိုက္ျခင္းမ်ားကို လုပ္အားအလႉရွင္မ်ားျဖစ္ၾကသူ ကိုခင္ေမာင္တို႔ ညီအစ္ကိုႏွင့္ ကိုဝင္းေ႐ႊတို႔မွာ မညည္းမၫူ ေစတနာျဖဴစင္စြာ အခ်ိန္ေပး အပင္ပန္းခံကာ လုပ္ၾကရျပန္သည္။ မိမိတို႔အေနျဖင့္ စီမံကိန္းခ်၍ စနစ္တက် မလုပ္ဘဲ လြယ္လြယ္ ဆံုးျဖတ္ၿပီး လြယ္လြယ္ လုပ္ကိုင္မိသည့္အတြက္ အခ်ိန္ကုန္ ပင္ပန္းစြာျဖင့္ လုပ္ထားေသာ အလုပ္ကို ျပန္ဖ်က္ရျခင္း၊ အသစ္ ထပ္မံ လုပ္ရျခင္းတို႔ကို ေဆာင္႐ြက္ၾကရရာ အခ်ိန္ကုန္ လူပန္း ႏွစ္ခါျဖစ္ရသည္မွာ သင္ခန္းစာယူစရာ ေကာင္းလွသည္။

ေဒါက္တာခင္ေမာင္၊ ကိုတင္ေမာင္ႏွင့္ ကိုဝင္းေ႐ႊတို႔မွာ မိမိတို႔ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ကို အျခားေနရာတြင္ အသံုးမျပဳဘဲ ဓမၼာ႐ုံ ျပင္ဆင္မႈတြင္ ျမဳပ္ႏွံကာ မတ္လ (၂)ရက္ေန႔မွ စ၍ အပတ္စဥ္ စေန တနဂၤေႏြေန႔တိုင္း နယူးဂ်ာစီသို႔ လာေရာက္ လုပ္အားေပးၾကသည္။ ကိုဂ်က္ဖရီက လွ်ပ္စစ္မီးတပ္ဆင္မႈကို ၿပီးစီးေအာင္ တာဝန္ယူ ေဆာင္႐ြက္ေပးသည္။ ကိုစိန္ျမင့္မွာ အခါအားေလ်ာ္စြာ မိမိအလုပ္အားသည့္ စေန တနဂၤေႏြေန႔တိုင္း လာေရာက္ လုပ္အားေပးသည္။ ထို႔ျပင္ မိမိ၏ ေကၽြးမိခင္ျဖစ္သူ ကြယ္လြန္သည္ကို ရည္စူး၍ ဓမၼာ႐ုံၾကမ္းခင္းအတြက္ ေဒၚလာ ၁,၀၀၀ လႉဒါန္းသည္။ မတ္လ (၃၀)ရက္ေန႔တြင္ ၾကမ္း စတင္ခင္းသည္။ ၾကမ္းကို မူလ အဂၤေတအေပၚ၌ ေျခာက္လက္မ ျမႇင့္တင္ကာ ပလပ္စတစ္ခင္းျခင္း၊ အင္ဆူေလးရွင္းထည့္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္၍ ငါးထပ္သား ခင္းလိုက္သည္။ ဓမၼာ႐ုံ၏ အေရွ႕ဘက္ျခမ္းတြင္ အလ်ား (၃၂)ေပ၊ အနံ (၇)ေပ၊ အျမင့္ (၂)ေပရွိ သံဃာစင္ကို တည္ေဆာက္သည္။ ပစၥည္းထားသိုရာတြင္ ပိုမို လြယ္ကူေစရန္၊ ေနရာရေစရန္ ရည္႐ြယ္၍ (၂)ေပ အျမင့္ျဖင့္ သံဃာစင္ကို ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ္လည္း ေဆာက္ၿပီးေသာအခါ အလြန္ျမင့္ေနသျဖင့္ အဆင္မေျပသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေျခာက္လက္မ ေလွ်ာ့ခ်ရျပန္သည္။

နံရံကပ္ျခင္း၊ ဖာေထးျခင္း၊ ေဆးသုတ္ျခင္း ကိစၥမ်ားကိုလည္း ၎တို႔ပင္ ၿပီးစီးေအာင္ လုပ္သြားၾကသည္။ နံရံကပ္ရာ၌ ညီညာေျပျပစ္မႈ ရွိေစရန္ လုပ္ေဆာင္ရသည္မွာ မလြယ္ကူလွေပ။ သို႔ေသာ္ ကိုခင္ေမာင္၊ ကိုတင္ေမာင္ႏွင့္ ကိုဝင္းေ႐ႊတို႔ စိတ္ရွည္စြာျဖင့္ အခ်ိန္ယူ၍ ေသသပ္လွပေအာင္ လုပ္ေဆာင္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔၏လက္ရာကို ေတြ႕ျမင္ရသူတိုင္းက မခ်ီးမြမ္းဘဲ မေနႏိုင္ၾကေပ။ ေက်ာင္း၌ ဝင္ထြက္သြားလာေနသူ သီရိလကၤာ အမ်ိဳးသားတေယာက္က ၎တို႔ကို သူ႔အိမ္ျပင္ရန္ ငွားရမ္းလိုေၾကာင္း စာေရးသူအား ေျပာရာ လက္ခစား အလုပ္သမားမ်ား မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ေစတနာ့ဝန္ထမ္း လုပ္အား လာေရာက္ေပးလႉသူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပေသာအခါ မ်ားစြာ အံ့ၾသသြားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ေဒါက္တာခင္ေမာင္၊ ကိုတင္ေမာင္၊ ကိုဝင္းေ႐ႊတို႔မွာ နယူးေယာက္မွ အပတ္စဥ္ ကားေမာင္းၿပီး လာေရာက္၍ လုပ္အားအလႉေပးၾကရာ ကားျဖတ္သန္းခ ဂိတ္ေၾကးမ်ားကို စိုက္ထုတ္ လႉဒါန္းသည့္အျပင္ မိခင္ ေဒၚေငြၾကည္က ခ်က္ျပဳတ္ ေၾကာ္ေလွာ္ေပးလိုက္သည္မ်ားကို သယ္ယူလာကာ သံဃာေတာ္မ်ားကိုလည္း ကပ္၊ မိမိတို႔လည္း စားၾကသျဖင့္ ဆြမ္းအလႉကုသိုလ္ကိုလည္း ထပ္မံ ယူၾကျပန္ေသးသည္။

နယူးဂ်ာစီေက်ာင္းသို႔ ေစတနာရွင္မ်ား လာေရာက္ ဆြမ္းေကၽြးျခင္း၊ အလႉေပးျခင္း ျပဳၾကရာ ဓမၼာ႐ုံ ျပင္ဆင္ေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ၾကသျဖင့္ ဓမၼာ႐ုံအတြက္ လိုအပ္ေသာ အရာမ်ားကို လႉဒါန္းလိုစိတ္ ျဖစ္ေပၚၾကသည္။ ထုိအလႉရွင္မ်ား၏ စာရင္းကို ေအာက္တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။

ဓမၼာ႐ုံ မ်က္ႏွာၾကက္ကို ေမလ (၁၈)ရက္ေန႔တြင္ စတင္ လုပ္ေဆာင္၍ (၂၆)ရက္ေန႔တြင္ ၿပီးစီးသည္။ မ်က္ႏွာၾကက္တပ္ဆင္ရာတြင္ နယူးေယာက္မွ ေဒါက္တာခင္ေမာင္၏ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ေဒါက္တာထင္ေအာင္ေက်ာ္ႏွင့္ ခင္မိမိတို႔ လာေရာက္ ကူညီၾကသည္။

ဓမၼာ႐ုံကို ေမလ (၃၁)ရက္ေန႔တြင္ အသစ္ ထပ္မံ မိုးသည္။ မူလ ရွိၿပီးသား အမိုးေပၚတြင္ ရာဘာျပားအမိုး ထပ္၍ မိုးျခင္း ျဖစ္သည္။ ဓမၼာ႐ုံကို အမိုးသစ္ မိုးရန္ စဥ္းစားၾကရာ နယူးဂ်ာစီမွ ေမာင္ရဲမင္းက အမိုးကို လူငွားမေခၚဘဲ ကိုယ္တိုင္ မိုးခ်င္လွ်င္ လုပ္အားေပးရန္ လူစုခဲ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကမ္းလွမ္းသလို ကိုတင္ေမာင္တို႔ကလည္း လူငွား မေခၚခ်င္က သူဦးေဆာင္၍ အမိုး မိုးေပးႏိုင္ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားသည္။ သို႔ေသာ္ ဆရာေတာ္အေနျဖင့္ ေရရွည္ခံႏိုင္ရန္ ရာဘာျပားမိုးသည္ကို သေဘာက်ေၾကာင္း အမိန္႔ရွိရာ ရာဘာျပားမိုးရန္အတြက္ ကၽြမ္းက်င္သူ အလုပ္သမားကို ေခၚ၍ မိုးခဲ့သည္။

ဇြန္လ ပထမပတ္ စေန တနဂၤေႏြေန႔တြင္ သံဃာစင္ကို အေခ်ာသတ္ျခင္း၊ တံခါးေဘာင္မ်ားကို အနားကြပ္ျခင္းတို႔ ျပဳလုပ္ၾကသည္။ တံခါးေဘာင္အဖံုးမ်ား တပ္ဆင္ရာတြင္ နယူးဂ်ာစီမွ ကိုေအာင္သန္း လာေရာက္၍ ကိုခင္ေမာင္ႏွင့္ ကုိတင္ေမာင္တို႔ကို ကူညီသည္။ ေကာင္ေဇာခင္းျခင္း၊ ေလေအးစက္တပ္ဆင္ျခင္းတို႔ကို ျပဳလုပ္ရန္ က်န္ေသးသည္မွအပ ဓမၼာ႐ုံတြင္ အတြင္းပိုင္းဆိုင္ရာ လုပ္ေဆာင္ဖြယ္ရာတို႔ကို ၁၉၉၆-ခု ဇြန္လ (၉)ရက္ေန႔တြင္ ၿပီးစီးေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ခဲ့သည္။

ကြန္ကရစ္ေလာင္းျခင္း

ဓမၼာ႐ုံအတြင္းပိုင္းကို ျပဳျပင္မြမ္းမံလိုက္သျဖင့္ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ ေသသပ္လွပသြားသည္။ သို႔ေသာ္ ဓမၼာ႐ုံအျပင္ဘက္ အေရွ႕ဘက္၊ အေနာက္ဘက္ႏွင့္ ေတာင္ဘက္တို႔တြင္ ေပါင္းျမက္မ်ား ကပ္ေပါက္ေနရာ အက်ည္းတန္လွသည္။ ထုိ႔ျပင္ ေဘးပတ္လည္သည္ ေျမသားသက္သက္ ျဖစ္ေန၍ ေနာင္ၾကာလွ်င္ မိုးေရဝင္ကာ အေဆာက္အဦ ေဆြးေျမ့ပ်က္စီးႏိုင္သည္။ ထိုေၾကာင့္ ဓမၼာ႐ုံအတြင္းသို႔ မိုးေရမဝင္ေစရန္လည္းေကာင္း၊ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္မႈရွိေစရန္လည္းေကာင္း ဓမၼာ႐ုံေဘးပတ္လည္တြင္ (၃)ေပခန္႔ က်ယ္သည့္ ကြန္ကရစ္ေလာင္းရန္ ဆံုးျဖတ္ၾကသည္။

ထုိလုပ္ငန္းကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရာတြင္ ဦးအဘယာလကၤာရလည္း တတပ္တအား ပါဝင္ခြင့္ ရရွိသြားသည္။ ဦးအဘယာလကၤာရ ျမန္မာျပည္သြားေနစဥ္ ဓမၼာ႐ုံကို စာေရးသူႏွင့္ ဦးသီလာစာရ၊ ဦးအဂၢတို႔ စတင္ ျပဳျပင္ခဲ့သည္။ အလုပ္မ်ား၍ ေမာပန္းသည့္အခါတိုင္း လုပ္အားေကာင္းသည့္ ဦးအဘယာကို အမွတ္ရၿပီး သူျပန္လာလို႔ ဓမၼာ႐ုံကို ျမင္ရင္ ဝမ္းနည္းဝမ္းသာ ျဖစ္ေတာ့မွာပဲ။ ဂိုေဒါင္ႀကီးဘဝက သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ဓမၼာ႐ုံအျဖစ္ ေျပာင္းသြားတာကို ျမင္ရလို႔ ဝမ္းသာေပမယ့္ ဓမၼာ႐ုံျပဳျပင္ရာမွာ လုပ္အားမေပးလိုက္ရတဲ့အတြက္ေတာ့ ဝမ္းနည္းရွာမယ္ဟု ရယ္စရာ ေျပာမိၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုစကားသည္ မမွန္ခဲ့ေပ။ အေၾကာင္းမွာ ထိုအရွင္အေနျဖင့္ ဓမၼာ႐ုံ ျမင္၍ ဝမ္းနည္းစရာ မျဖစ္ေစရန္ ကံက စီမံေပးသည္။ ထိုကံကား ဓမၼာ႐ုံပတ္လည္၌ ကြန္ကရစ္ေလာင္းရာတြင္ လုပ္အား အားရပါးရ လႉဒါန္းခြင့္ ရရွိျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုအခြင့္အေရးကို အမိအရယူကာ ခရီးေဝးမွ ျပန္လာသျဖင့္ Jet Lag ျဖစ္ေနသည္ကိုပင္ အမႈမထားေတာ့ဘဲ ကြန္ကရစ္ေလာင္းရန္အတြက္ ျပင္ဆင္ရာမွပင္ စတင္ လုပ္အားေပးခဲ့သည္။

ကြန္ကရစ္ေလာင္းရန္ လူမ်ားမွ ျဖစ္ႏိုင္သျဖင့္ ဦးသီလာစာရ၏ အကူအညီကို ေခၚယူကာ ဦးအဘယာလကၤာရႏွင့္ စာေရးသူတို႔ ဇြန္လ (၄)ရက္ေန႔တြင္ စတင္ ေဆာင္႐ြက္ၾကသည္။ စာေရးသူ နယူးေယာက္သို႔ ေဆးစစ္သြားေနခိုက္ ဇြန္လ (၁၀)ရက္ႏွင့္ (၁၁)ရက္ေန႔တို႔တြင္ ဆရာေတာ္၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ဦးအဘယာလကၤာရႏွင့္ ဦးသီလာစာရတို႔ ကြန္ကရစ္ေလာင္းခဲ့ရာ ဓမၼာ႐ုံ၏ အေရွ႕ဘက္ႏွင့္ အေနာက္ဘက္တို႔တြင္ ကြန္ကရစ္ ေလာင္း၍ ၿပီးသည္။ ဇြန္လ (၁၆)ရက္ေန႔တြင္ နယူးဂ်ာစီမွ ေမာင္မင္းမင္း၊ ေမာင္ေမာင္၊ ေမာင္လင္းထြဋ္၊ ေမာင္ေက်ာသီဟတို႔ လာေရာက္၍ ဓမၼာ႐ုံ၏ ေတာင္ဘက္ကို ကြန္ကရစ္ေလာင္းရန္ လုပ္အား အလႉေပးၾကသည္။ ေမာင္မိုးသိမ္းက ျမန္မာျပည္မွ အေမရိကန္သို႔ ေရာက္သည္မွာ နာရီပိုင္းမွ်သာ ရွိေသးေသာ သူ၏ညီႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္သူ ကုိျပည္စိုး၊ ကိုညီညီခ်ိဳတို႔ကို လုပ္အားအလႉျပဳရာတြင္ အကူအညီေပးရန္ ေခၚယူကာ ကုသိုလ္ယူေစခဲ့သည္။