`တစ္ကိုယ္လံုးျဖစ္
ဆယ့္ႏွစ္အထည္
အခ်ယ္ေျခာက္ဆူ
အမူ႐ုပ္ ငါး
ရန္ေလးပါးႏွင့္
အျခား႐ုပ္ တစ္
ႏွစ္ဆယ့္ရွစ္သည္
မွတ္လစ္႐ုပ္ေပါင္း အေရအတြက္တည္း။´

အထည္ကိုယ္႐ုပ္ ၁၂ ပါး = ပထဝီ၊ အာေပါ၊ ေတေဇာ၊ ဝါေယာ၊ ဝဏၰ၊ ဂႏၶ၊ ရသ၊ ၾသဇာ၊ ကာယပသာဒ၊ ဇီဝိတ၊ ဣတၳိဘာဝ၊ ပုမၻာဝ

အခ်ယ္႐ုပ္ ၆ ပါး = စကၡဳပသာဒ၊ ေသာတာပသာဒ၊ ဃာနပသာဒ၊ ဇိဝွာပသာဒ၊ ဟဒယဝတၳဳ၊ သဒၵ

အမူ႐ုပ္ ၅ ပါး = ကာယဝိညတ္၊ ဝစီဝိညတ္၊ လဟုတာ၊ မုဒုတာ၊ ကမၼညတာ

ရန္သူ႐ုပ္ ၄ ပါး = ဥပစယ၊ သႏၲတိ၊ ဇရတာ၊ အနိစၥတာ

အျခား႐ုပ္ ၁ ပါး = ပရိေစၧဒ (အာကာသ)

“ထည္ ခ်ယ္ တစ္ဆယ့္ရွစ္ကို ႐ုပ္စစ္ဆို၊
မူ ရန္ အျခား၊ ဆယ္ပါး ႐ုပ္တုဆို။´´

လူတို႔ကိုယ္ကို ေလးဆယ့္ႏွစ္ပံု စုပံု ခြဲထား၍ က်မ္းဂန္တို႔၌ ျပသည္။
ေလးဆယ့္ႏွစ္ပံု ဟူသည္ကား –
အမာအဖတ္ ပထဝီဓာတ္ ႏွစ္ဆယ္၊
အရည္အေပ်ာ္ အာေပါဓာတ္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါး၊
အေငြ႕အရွိန္ ေတေဇာဓာတ္ ေလးပါး၊
ဝါေယာေလဓာတ္ ေျခာက္ပါး၊
ေပါင္း ဤေလးဆယ့္ႏွစ္ပါးတည္း။

အမာအဖတ္ ပထဝီဓာတ္ ႏွစ္ဆယ္ဆိုသည္မွာ – ဆံ၊ အေမြး၊ ေျခသည္းလက္သည္း၊ သြား၊ အေရ၊ အသား၊ အေၾကာ၊ အ႐ိုး၊ ႐ိုးတြင္းျခင္ဆီ၊ အညႇိဳ႕၊ ႏွလံုး၊ အသည္း၊ အေျမႇး၊ အျပင္(အဖ်ဥ္း)၊ အဆုတ္၊ အူမ၊ အူသိမ္၊ အစာသစ္၊ အစာေဟာင္း၊ ဦးေႏွာက္ – ဤႏွစ္ဆယ္တည္း။

အရည္အေပ်ာ္ အာေပါဓာတ္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးဆိုသည္မွာ – သည္းေျခ၊ သလိပ္၊ ျပည္၊ ေသြး၊ ေခၽြး၊ အဆီခဲ၊ မ်က္ရည္၊ ဆီၾကည္၊ တံေတြး၊ ႏွပ္၊ အေစး၊ က်င္ငယ္ – ဤတစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးတည္း။

အေငြ႕အရွိန္ ေတေဇာေလးပါးဆိုသည္မွာ – ေျပာင္ထင္းထင္း ပူေသာ ေတေဇာပ်က္ဟူေသာ သႏၲပၸနေတေဇာ၊ မခံသာေအာင္ ပူေသာ ေတေဇာပ်က္ဟူေသာ ဒဟနေတေဇာ၊ ညီမွ်ပူေႏြး၍ ႀကီးပြားရင့္က်က္ေစတတ္ေသာ ဇီရဏေတေဇာ၊ မ်ိဳသြင္းအပ္ေသာ အရည္အဖတ္ အစာအာဟာရတို႔ကို ေက်က်က္ေစတတ္ေသာ ပါစကေတေဇာ – ဤေလးမ်ိဳးတည္း။

ဝါေယာေျခာက္ပါးဆိုသည္မွာ – အထက္သို႔ ဆန္တက္ေသာ ဥဒၶဂၤမေလ၊ ေအာက္သို႔ စုန္ေသာ အေဓာဂမေလ၊ ဝမ္းတြင္း၌တည္ေသာ ကုစၧိသယေလ၊ အူ၏အတြင္း၌တည္ေသာ ေကာ႒ာသယေလ၊ အဂၤါႀကီးငယ္သို႔ ေလွ်ာက္သြားေသာ အဂၤါမဂၤါႏုသာရီေလ၊ ထြက္သက္ဝင္သက္ဟူေသာ အႆာသပႆာသေလ – ဤေျခာက္ပါးတည္း။

(တတိယ ေ႐ႊက်င္သာသနာပိုင္ ဒီပဲရင္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ `ပရမတၳစကၡဳက်မ္း´ မွ)

+++++

၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၀-ရက္ တနဂၤေႏြေန႔မွာ တ႐ုတ္ႏွစ္သစ္ကူးေန႔ျဖစ္ရာ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၉-ရက္ စေနေန႔၌ ဓမၼသင္တန္းမ်ား မရွိေခ်။

ေလာကခ်မ္းသာဆရာေတာ္ႀကီးမွာလည္း ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၂-ရက္ေန႔တြင္ ေလွကား၌ ေခ်ာ္လဲသျဖင့္ ညာဖက္ေျခက်င္းဝတ္ နာသြားရာ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၄-ရက္ ျမန္မာျပည္သို႔ ႂကြေရာက္မည့္ ခရီးစဥ္ကိုပါ ယာယီ ဆိုင္းငံ့ထားရ၏။

၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၆ ရက္ စေနေန႔ ေလာကခ်မ္းသာ ဓမၼသင္တန္းတြင္ ေလာကခ်မ္းသာဆရာေတာ္ႀကီး အနားယူရန္ လိုအပ္သျဖင့္ မြန္းလြဲ ၂ နာရီမွ ၃ နာရီ၌ တရား႐ႈမွတ္ၾကစဥ္ ဝိပႆနာဆိုင္ရာ တရားဓမၼ မခ်ီးျမႇင့္ႏိုင္ပါ။

ဓမၼပဒႏွင့္ အဘိဓမၼာသင္တန္းျပ ဆရာေတာ္ အရွင္ဥဂၢပ႑ိတမွာလည္း ျပင္ပဆြမ္းအလႉတစ္ခု ႂကြေရာက္ရရာ ေက်ာင္းသို႔ ျပန္ေရာက္ခ်ိန္ ေနာက္က်ၿပီး အနည္းငယ္ ပင္ပန္းေနသျဖင့္ ဓမၼပဒသင္တန္းကို မပို႔ခ်ႏိုင္ဘဲ မြန္းလြဲ ၃း၄၅ နာရီမွသာ အဘိဓမၼာသင္တန္း၊ ႐ုပ္ပိုင္း၊ မဟာဘုတ္ေလးပါးအေၾကာင္း သင္ၾကား ပို႔ခ်ေပး၏။

ညေန ၅ နာရီခြဲတြင္ ေလာကခ်မ္းသာ ဆည္းဆာတရားပြဲ၌ အရွင္ပညာေဇာတက `နိမ့္ရာမွသည္ ျမင့္ရာဆီသို႔´တရားေတာ္ကို ဓမၼဒါနျပဳ ေဟာၾကား၏။

တရားပြဲၿပီးေသာ္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ အစုစုတို႔ကို အမွ်ေပးေဝၾကေလသည္။

သာဓု … သာဓု … သာဓု။