နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ ေလာကခ်မ္းသာဘုရားေက်ာင္းတြင္ လ၏ ေနာက္ဆံုးစေနေန႔၌ ပံုမွန္ တစ္ရက္တရားစခန္း က်င္းပ ျပဳလုပ္ရန္ျဖစ္ေသာ္လည္း ၂၀၁၂ ခု ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၅ ရက္တြင္ ေက်ာင္း၌ ဆြမ္းအလႉပြဲတစ္ခု ရွိေန၍ တရားစခန္း မျပဳလုပ္ျဖစ္ေခ်။
ဆြမ္းအလႉပြဲအၿပီး မြန္းလြဲပိုင္း အခ်ိန္ရသျဖင့္ ဆရာေတာ္ အရွင္စကၠိႏၵက ဓမၼပဒဂါထာ (၁၇)လာ အရွင္ေဒဝဒတ္ဝတၳဳဇာတ္ေၾကာင္းကို သင္ၾကား ပို႔ခ်ေပး၏။
အလိုေလာဘႀကီးကာ ေကာက္က်စ္ေသာ ႐ြဲကုန္သည္ျဖစ္စဥ္ ဘုရားေလာင္း ႐ြဲကုန္သည္ကို ၿငိဳးခဲ့ေသာ ေဒါသသည္ ဘဝအဆက္ဆက္ ရန္မီးပြားခဲ့ရာ အရွင္ေဒဝဒတ္ဘဝတြင္ မဟာက႐ုဏာေတာ္ရွင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား ေသေၾကာင္းၾကံစည္မႈ၊ သံဃာသင္းခြဲမႈတို႔ေၾကာင့္ ေျမမ်ိဳကာ အဝီစိသို႔ လားခဲ့ရ၏။

ဓမၼပဒသင္တန္းၿပီးေသာ္ ခရီးတေထာက္ ေခတၱေရာက္ရွိေနေသာ အရွင္ဇာဂရ (ကံထြန္းသစ္)က ခႏၶာကိုယ္၏ အႏွစ္သာရ ထုတ္ယူရန္ တရားေတာ္ကို နာရီဝက္ခန္႔ ဓမၼဒါနျပဳ ေဟာၾကားေပး၏။

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၈ ရက္ စေနေန႔
ေလာကခ်မ္းသာဘုရားေက်ာင္း၊ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕။
မြန္းလြဲ ၂ နာရီမွ ၃ နာရီထိ တစ္နာရီ တရား႐ႈမွတ္ပြားမ်ားရန္ ဂ်ပန္လူမ်ိဳး အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ေရာက္ရွိလာသျဖင့္ အရွင္၀ဏၰိတက ၁၅ မိနစ္ခန္႔ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ တရား႐ႈမွတ္နည္း ေဟာၾကား၏။

+++++
ယခုအပတ္တြင္လည္း ဓမၼပဒသင္တန္းဆရာေတာ္ အရွင္စကၠိႏၵမွာ Albany ၿမိဳ႕သို႔ ရဟန္းခံပြဲတစ္ခုအတြက္ ႂကြေရာက္ေနရသျဖင့္ ဓမၼပဒသင္တန္း မရွိေပ။
မြန္းလြဲ ၃ နာရီခြဲမွ ညေန ၅ နာရီအထိ “အဘိဓမၼာသင္တန္း၊ ပကိဏ္းပိုင္း – ေ၀ဒနာသဂၤဟ၊ ေဟတုသဂၤဟ၊ ကိစၥသဂၤဟ´´တို႔ကို အရွင္၀ဏၰိတက သင္ၾကား ပို႔ခ်ေပး၏။

+++++
ညေန ၅ နာရီခြဲ ေလာကခ်မ္းသာ ဆည္းဆာတရားပြဲကို အရွင္၀ိမလက “သံသရာကို ဘယ္လိုကူးၾကမလဲ´´ တရားေတာ္ျဖင့္ ဓမၼဒါနျပဳ ေဟာၾကား၏။

တရားပြဲၿပီးေသာ္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ […]

ေလာကခ်မ္းသာဆရာေတာ္ ျမန္မာျပည္သို႔ ေခတၱ ႂကြေရာက္ေန၍ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၁ ရက္ စေနေန႔ ‘ေလာကခ်မ္းသာ ၅-မိနစ္တရားေတာ္’ကို ဆရာေတာ္ အရွင္စကၠိႏၵက ေဟာၾကားရာ – သဒၶါတရားရွိသူ၊ ဝိပႆနာကို ဥဒယဗၺယဉာဏ္ထိ အားထုတ္ ၿပီးျပည့္စံုသူတို႔အတြက္ အခ်ိန္ႏွင့္အမွ် ဆက္လက္ ပြားမ်ား အားထုတ္ေနပါက မဂ္ဖိုလ္သို႔ အမွန္ပင္ ဆိုက္ေရာက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ပုဂၢလပညတ္အ႒ကထာလာ အားတက္ မွတ္သားဖြယ္ရာျဖင့္ တိုက္တြန္းသြား၏။
ယံုၾကည္အားျပည့္၊ ျဖစ္ပ်က္မိ၊ ျမင္သိေနပါမူ။
(စားစဥ္ေဘာဇဥ္)၊ သြားစဥ္ရပ္စဥ္၊ ထိုင္ေလ်ာင္းစဥ္၊ ဘယ္ခ်ိန္မဆို ရွိပါေစ။
႐ႈမွတ္သူမွာ၊ မဂ္ဖိုလ္ဟာ၊ မွန္စြာ ျဖစ္ႏိုင္ေပ။

+++++
မြန္းလြဲ ၃ နာရီ ၁၅ မိနစ္တြင္ ဆရာေတာ္ အရွင္စကၠိႏၵက ဓမၼပဒ၊ ယမကဝဂ္၊ ဂါထာ ၁၅ – စုႏၵဝက္ကုန္သည္အေၾကာင္း […]

ေဟာေတာ္မူရာဌာန
နတ္ႏွင့္တကြေသာ ေလာကကို ဆံုးမေတာ္မူတတ္ေသာ သဗၺညဳျမတ္စြာဘုရားသည္ “ေယာ ေတ ဣမံ ၀ိသာလကၡိ´´ အစရွိေသာ ဂါထာပုဒ္ျဖင့္ တန္ဆာဆင္အပ္ေသာ ဤစူဠေဗာဓိဇာတ္ကို ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူစဥ္ အမ်က္ထြက္တတ္ေသာ ရဟန္းတပါးကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေဟာေတာ္မူ၏။
ပစၥဳပၸန္၀တၳဳ
ထိုရဟန္းသည္ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ ထြက္ေစတတ္ေသာ ဘုရားသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းအျဖစ္ကို ရပါေသာ္လည္း အမ်က္ေဒါသကို ႏွိပ္စက္ျခင္းငွာ မတတ္ႏိုင္သတတ္။ ျပင္းစြာ အမ်က္ထြက္တတ္၏။
အမ်က္ေဒါသေၾကာင့္ ကုိယ္၏ ပင္ပန္းျခင္း၊ စိတ္၏ ပင္ပန္းျခင္း မ်ား၏။
အနည္းငယ္သာ ျဖစ္လွ်င္မူကား ကပ္ၿငိတတ္ တုန္လႈပ္တတ္၏။ ပကတိသေဘာကို လြန္၍ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသို႔ ေရာက္တတ္၏။ အမ်က္ေဒါသ၌သာ တည္၏။
သဗၺညဳျမတ္စြာဘုရားသည္ ထိုရဟန္း၏ အမ်က္ထြက္တတ္သည္၏ အျဖစ္ကို ၾကားေတာ္မူလွ်င္ ေခၚေစ၍ “ရဟန္း … သင္သည္ အမ်က္ေဒါသႀကီးသတတ္ဟူသည္ မွန္သေလာ´´ဟု ေမးေတာ္မူ၍ “အရွင္ဘုရား … […]

ေဟာေတာ္မူရာဌာန
နတ္ႏွင့္တကြေသာ ေလာကကို ဆံုးမေတာ္မူတတ္ေသာ သဗၺညဳျမတ္စြာဘုရားသည္ “ေယာ ေတ ဟေတၳစ ပါေဒ စ” အစရွိေသာ ဂါထာပုဒ္ျဖင့္ တန္ဆာဆင္အပ္ေသာ ဤခႏၲီဝါဒီဇာတ္ကို ေဇတဝန္ေက်ာင္းေတာ္၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူစဥ္ တစ္ပါးေသာ အမ်က္ထြက္တတ္ေသာ ရဟန္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေဟာေတာ္မူ၏။
ပစၥဳပၸန္ဝတၳဳ
သဗၺညဳျမတ္စြာဘုရားသည္ကား ထိုရဟန္းကို “ရဟန္း … အဘယ့္ေၾကာင့္ သင္သည္ အမ်က္မထြက္အပ္ေသာ ဘုရားသာသနာ၌ ရဟန္းျပဳ၍ အမ်က္ထြက္ျခင္းကို ျပဳဘိသနည္း။ ေရွးပညာရွိတို႔သည္ ကိုယ္၌ အေထာင္မွ်ေလာက္ေသာ ပုတ္ခတ္ျခင္းျဖင့္ ပုတ္ခတ္ကုန္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လက္,ေျခ,နား,ႏွာေခါင္းတို႔ကို ျဖတ္ကုန္ေသာ္လည္းေကာင္း သူတပါးအား အမ်က္ထြက္ျခင္းကို မျပဳကုန္”ဟု ဆို၍ အတိတ္ကို ေဆာင္ေတာ္မူ၏။
အတိတ္ဝတၳဳ
လြန္ေလၿပီးေသာအခါ ဗာရာဏသီျပည္၌ ကလာဗုမည္ေသာ မင္းသည္ မင္းျပဳ၏။
ခႏၲီဝါဒီရေသ့
ထိုအခါ ဘုရားေလာင္းသည္ ကုေဋရွစ္ဆယ္ ႂကြယ္ဝေသာ ပုဏၰားမ်ိဳး၌ ျဖစ္၍ ကု႑လ မည္ေသာ လုလင္ျဖစ္၍ […]

လြန္ေလၿပီးေသာအခါ ကု႐ုတိုင္း၊ ဣႏၵပတၱနဂိုရ္ျပည္၌ ဓနၪၥယေကာရဗ် အမည္ရွိေသာ မင္းသည္ မင္းျပဳ၏။
ထိုမင္း၏ အက်ိဳးကိုလည္းေကာင္း၊ အေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း ဆံုးမတတ္ေသာ အမတ္ပညာရွိသည္ကား ဝိဓုရ အမည္ရွိ၏။
ထို ဝိဓုရသုခမိန္သည္ သာယာစြာေသာ စကားျဖင့္ လူအေပါင္းတို႔အား တရားေဟာ၏။ ဇမၺဴဒီပကၽြန္းအျပင္၌ ေနကုန္ေသာ မင္းအေပါင္းတို႔သည္ ဆင္ကို ႏွစ္သက္ေစတတ္ေသာ ေစာင္းကို တီးလွ်င္ ဆင္အေပါင္းတို႔သည္ ထိုေစာင္းသံ၌ တပ္မက္ျခင္းျဖင့္ မခြာရက္သကဲ့သို႔ သာယာလွစြာေသာ တရားသံျဖင့္ ၾကည္ညိဳတပ္မက္ၾကသည္ ျဖစ္၍ မိမိတို႔ျပည္သို႔မွ် ခြာ၍ မျပန္ရက္ႏိုင္ ျဖစ္ၾကကုန္၏။
ဝိဓုရအမတ္သုခမိန္သည္ ဘုရား၏တင့္တယ္ျခင္းျဖင့္ မင္းအစရွိေသာ လူအေပါင္းတို႔အား တရားေဟာလ်က္ မ်ားစြာေသာ စည္းစိမ္အျခံအရံျဖင့္ ထုိ ဣႏၵပတၱနဂိုရ္ျပည္၌ ထင္ရွားစြာ ေန၏။
ဗာရာဏသီျပည္၌လည္း အေဆြခင္ပြန္းျဖစ္ေသာ ပုဏၰားသူႂကြယ္ ၄ ေယာက္တို႔သည္ ကာမဂုဏ္၌ အျပစ္ကို ျမင္၍ မ်ားစြာေသာ […]

…… နားက တရားနာ၍ ဉာဏ္က ခႏၶာစိုက္ရမည့္အေၾကာင္း၊ လက္ေတြ႕ တရားက်င့္သံုးႏိုင္ရန္အတြက္ ႏွလံုးသြင္း တရားနာရမည့္အေၾကာင္း။
သတိပ႒ာန္တရား ေလးပါး အားထုတ္ေနျခင္းသည္ မဂၢျဗဟၼစရိယ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ျမတ္ကို က်င့္သံုးေနျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း။
အလုပ္ထဲမွာ အလုပ္လုပ္ဆဲမွာလည္း တရားပါရန္၊ သဒၶါ ဝီရိယ အားေကာင္းေကာင္းျဖင့္ သတိကပ္၍ လုပ္ကိုင္ ေဆာင္႐ြက္ရမည့္အေၾကာင္း။
သတိရွိရန္ ဝီရိယအားေကာင္းဖို႔လို၊ ဝီရိယရွိရန္ သဒၶါတရားအားေကာင္းဖို႔လို၊ သဒၶါတရားျဖစ္ရန္ တရားနာ တရားစာေပမ်ား ဖတ္႐ႈ ေလ့လာၾကရမည့္အေၾကာင္း။
သတိအၿမဲကပ္ၿပီး ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္ ပစၥဳပၸန္က်က် ႐ႈမွတ္ကာ ခႏၶာ့ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကို ျမင္ေအာင္ ၾကည့္၍ က်န္းမာေနခိုက္ အခြင့္သာခိုက္ဝယ္ ဒုကၡသစၥာထပ္မျဖစ္ေအာင္ … သံသရာထဲ မလည္ေနေအာင္ … သံသရာဝဋ္ဒုကၡထဲမွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ တစ္မွတ္ဆို တစ္မွတ္ဆိုသေလာက္ သတိပ႒ာန္တရား ႐ႈမွတ္ ပြားမ်ားၾကရန္ ေလာကခ်မ္းသာဆရာေတာ္က ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ […]