ဆရာေစာ။ ။ ကဲ … ဆရာေဇ တက္ေနတဲ့ အဘိဓမၼာသင္တန္းမွာ စိတ္ပိုင္းပို႔ခ်ခ်က္ ၿပီးသြားၿပီလို႔ ၾကားတယ္။
ဆရာေဇ။ ။ ဟုတ္တယ္ဗ် … အမွန္ဆို ဒီဇင္ဘာ ၁၉ ကတည္းက ၿပီးရမွာ။ အဲဒီေန႔က ႏွင္းမုန္တိုင္းက်ၿပီး ရာသီဥတု မေကာင္းတာေၾကာင့္ သင္တန္းနဲ႔ စေနေန႔တရားပြဲ ပ်က္သြားတယ္။ ဒီဇင္ဘာ ၂၆ ရက္ေန႔မွပဲ စိတ္ပိုင္းပို႔ခ်ခ်က္ အဆံုးသတ္တာေပါ့။
ကဖိုးထိန္။ ။ ဆရာေဇ မွတ္လာ သင္လာတာေလးေတြ ၾကားခ်င္ပါေသးတယ္။ ‘စာ’နာပြဲေပါ့ ဆရာေဇ။
ဆားပုလင္းခင္ေမာင္ဝင္း။ ။ နာပါရေစမယ္ ကဖိုးထိန္။ ဆရာေဇတင္မကဘူး … ဒီေန႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ပါ စာဖတ္သူအေနနဲ႔ ဖတ္ျပဖို႔ စာတစ္အုပ္ ယူလာပါေသးတယ္။
ကဖိုးထိန္။ ။ ဘာစာအုပ္မ်ားလဲ?
ဆားပုလင္း။ ။ အားလံုး ဖတ္ၿပီးသား ျဖစ္မယ့္ စာအုပ္ပါ။ […]

….. အရွင္မဟာပါလမေထရ္က မိမိကုိယ္ မိမိ ျပန္ေမးတယ္။ … အို မဟာပါလ … သံသရာမွာ မ်က္စိကြယ္ေပါင္း မ်ားခဲ့ၿပီ။ အမွန္ကို မျမင္ မသိခဲ့ေသာ အေမွာင္ထုမွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ျဖစ္သည့္ တစ္ခုတည္းေသာ လမ္းေပၚ၌ ေလွ်ာက္ေနေသာ ငါ့အတြက္ ရပ္ေနရန္လည္း မသင့္။ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ရန္ဆိုသည္ကိုေတာ့ ထည့္၍ပင္ မစဥ္းစား … အေဝးႀကီး ေဝးေပၿပီ။ ငါ့အတြက္ ခရီးေရွ႕ဆက္ရန္သာ ရွိ၏။ သံသရာတြင္း ေနာက္ဆံုး မ်က္စိကြယ္ျခင္းသာ ျဖစ္သင့္ေပစြတကား … ဒီလို ေမးတယ္။
ဒီေတာ့ တရားနာ တကာ တကာမေတြအတြက္လည္း မိမိတို႔မွာ အျမင္ အၾကား စသည္ အာ႐ုံမ်ား ေကာင္းခိုက္၊ တရားနာႏိုင္ တရားထိုင္ႏိုင္ တရား႐ႈမွတ္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းရည္ေတြ ပိုင္ဆိုင္ေနခိုက္၊ […]

ဂိုဏ္းေပါင္းစံု သံဃာ့အဖြဲ႕အစည္းႀကီး
ျပည္ေထာင္စု ဆိုရွယ္လစ္ သမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရေခတ္၊ သာသနာေတာ္ႏွစ္ ၂၅၂၄၊ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၄၂ ခုႏွစ္၊ နယုန္လဆန္း ၁၁+၁၂+၁၃+၁၄ ရက္၊ ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္ ေမလ ၂၄+၂၅+၂၆+၂၇ ေန႔မ်ားတြင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ကမ႓ာေအးကုန္းေျမ၊ မဟာပါသာဏလိုဏ္ဂူေတာ္ႀကီး၌ သာသနာေတာ္ သန္႔ရွင္း တည္တံ့ ျပန္႔ပြားေရးကို ရည္မွန္းခ်က္ ထားရွိ၍ ပဲခူး-ၿမိဳ႕မဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲဣႏၵာစာရ (ထိုစဥ္က အဂၢမဟာပ႑ိတ၊ ေနာင္အခါ အဘိဓဇမဟာရ႒ဂု႐ု၊ အဘိဓဇ အဂၢမဟာသဒၶမၼေဇာတိက၊ ပ်ံလြန္) ဦးေဆာင္ေသာ ဂိုဏ္းေပါင္းစံု သံဃာ့အစည္းအေဝးပြဲႀကီး ျဖစ္ေျမာက္ေရး သံဃာ့ဝန္ေဆာင္ ဆရာေတာ္ ၆၆-ပါးတို႔ ႀကီးမႉးၿပီး ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးမွ သံဃာေတာ္ တစ္သိန္းေက်ာ္ (ထိုစဥ္က သံဃာဦးေရ) တို႔၏ ကိုယ္စား သံဃသမၼဳတိရ သံဃာ့ကိုယ္စားလွယ္ […]

သရဏဂမနကို နားလည္
‘သရဏဂမန’ဆိုတာ အမွန္ နားလည္ရမယ္။
‘သရဏ’ဆိုတာ ဘာလဲ?‘ဂမန’ဆိုတာ ဘာလဲ?‘သရဏဂမန’ဆိုတာ ဘာလဲ?
‘သရဏ’ဆိုတာ ကိုးကြယ္ရာ ပုဂၢိဳလ္၊ ေဘးရန္အေပါင္းကို ဖ်က္ဆီးေပးတတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကို ျဖစ္ျဖစ္၊ တရားကိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အဲဒါကို သရဏလို႔ ေခၚတယ္။
‘သရဏဂမန’ဆိုတာက အဲဒီ ေဘးရန္အေပါင္းကို ဖ်က္ဆီးေပးတတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ဒါမွမဟုတ္ တရားကို ကိုးကြယ္တာကို သရဏဂမနလို႔ ေခၚတယ္။ ဒါကို ဆရာအျဖစ္နဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳတာမ်ိဳးေပါ့။ အဲဒါဟာ သရဏဂမနပဲ။
သရဏဂံုအမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိတယ္။
မိမိကုိယ္ကို စြန္႔လႉပါတယ္လို႔ ေျပာလိုက္ရင္လည္း သရဏဂံုယူၿပီးသား ျဖစ္သြားတယ္။အရွင္ဘုရားကိုသာ ကိုးကြယ္ရာရွိပါတယ္လို႔ ေျပာလိုက္ရင္လည္း သရဏဂံုယူၿပီးသား ျဖစ္သြားတယ္။ဒါမွမဟုတ္ အရွင္ဘုရားကို ဆရာအျဖစ္နဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳပါတယ္လို႔ ေျပာလိုက္ရင္လည္း သရဏဂံု တည္တာပဲ။ဘုရား တရား သံဃာမွတစ္ပါး ရွိခိုးမႈ၊ ကိုးကြယ္မႈ မျပဳလုပ္ေတာ့ပါဘူးလို႔ ေျပာလိုက္ရင္လည္း […]

ေလာကုတၱရာသရဏဂံု
သရဏဂံုဟာ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္။ ေလာကုတၱရာသရဏဂံု၊ ေလာကီသရဏဂံုဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳး ရွိတယ္။
ေလာကုတၱရာသရဏဂံုဆိုတာက တရားထူးရတယ္၊ အရိယာျဖစ္တယ္၊ ေသာတာပန္, သကဒါဂါမ္, အနာဂါမ္, ရဟႏၲာျဖစ္သြားတယ္ဆိုတဲ့ အသံုးရွိတယ္။ အဲဒီ တရားထူးရတဲ့ အခိုက္အတန္႔မွာ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ သႏၲာန္မွာ စိတ္တစ္ခု ျဖစ္တယ္။ အဲဒီစိတ္ကို မဂ္စိတ္လို႔ ေခၚတယ္။ မဂ္ရယ္ ဖိုလ္ရယ္လို႔ ရွိတယ္။ အဲဒါ တရားထူးရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ျဖစ္တဲ့ စိတ္၊ ဝိပႆနာ႐ႈမွတ္တဲ့အခါ ဉာဏ္ေတြ အဆင့္ဆင့္ ျမင့္တက္ၿပီး အဲဒီ တရားထူး ေပၚလာတာေပါ့ေလ။
အဲဒီ တရားထူး ရတဲ့အခ်ိန္ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ သႏၲာန္မွာ စိတ္တစ္မ်ိဳး ျဖစ္တယ္။ဘယ္တုန္းကမွ မျဖစ္ဖူးေသးတဲ့ စိတ္တစ္မ်ိဳး ျဖစ္တယ္။ အဲဒီ စိတ္ကို မဂ္စိတ္လို႔ ေခၚတယ္။ အဲဒီ မဂ္စိတ္က နိဗၺာန္ကို […]

ဗုဒၶဘာသာဝင္ျဖစ္တယ္ဆိုရင္ ရတနာသံုးပါးကို ကိုးကြယ္ရတယ္။က်မ္းဂန္စကားနဲ႔ေျပာရင္ သရဏဂံုတည္ရတယ္။
‘သရဏဂံု’လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ေၾကာက္မသြားနဲ႔။ အဲဒီလို ေျပာလိုက္ရင္ တို႔ျမန္မာစကားက ဘယ္ေရာက္သြားလဲ … သိလား။ လူေသဆံုးတဲ့ဆီ ေရာက္သြားေရာ။ ဘုန္းႀကီးေတြ သရဏဂံုတင္တဲ့ဆီ စိတ္ေရာက္သြားတယ္။ ေဝါဟာရဆိုတာ မလြယ္ဘူး။‘သရဏဂံု’ဆိုတာ ပါဠိလို ‘သရဏဂမန’လို႔ေခၚတယ္။
အဲဒီ ‘သရဏဂမန’ကေန ‘သရဏဂံု’လို႔ ဆိုလိုက္ေတာ့ နားမလည္ၾကဘူး။ ေရွးက ျမန္မာေတြက ပါဠိကို ျမန္မာျပန္တဲ့အခါ တစ္ခါတစ္ခါေတာ့လည္း ျမန္မာျပန္တယ္။ တစ္ခါတစ္ခါက်ေတာ့လည္း ပါဠိပ်က္သံနဲ႔ပဲ ေျပာတယ္။
‘စိတ္’ဆိုတဲ့ စကားလံုး ရွိေသးတယ္။ ‘စိတ္’ဆိုတဲ့ စကားကို ျမန္မာစကားလို႔ ထင္ေနၾကတယ္။‘စိတၱ’ဆိုတဲ့ ပါဠိကေန ‘စိတ္’ဆိုၿပီး ပါဠိပ်က္စကား သံုးၾကတာ။ ျမန္မာမႈျပဳၾကတာပဲ။
အဲဒီလိုပဲ သရဏဂံုဆိုတာလည္း ဒီအတိုင္းပဲ။ ‘ဂမန’ကို (ဂုမ္/ဂံု)လို႔ ဘာသာျပန္ၿပီးေတာ့၊ ‘သရဏ’ကေတာ့ ‘သရဏ’ပဲ။‘သရဏဂမန’လို႔ မေခၚဘဲနဲ႔ ‘သရဏဂံု’လို႔ လြယ္လြယ္ […]

ရတနာသံုးပါးသည္ သရဏ
ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား ကိုယ္တိုင္ အက်င့္မွန္ သိလို႔ အဲဒီ အက်င့္မွန္ကို က်င့္တဲ့အတြက္ အရွိသဘာဝကို အရွိအတိုင္း သိျမင္ေတာ္မူေတာ့ ‘ေလာဘ’ ‘ေဒါသ’ ‘ေမာဟ’ ကိေလသာေတြ ၿငိမ္းလို႔မို႔ ဆင္းရဲၿငိမ္းေတာ္မူတယ္။
ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားက ျပန္ၿပီး ေဟာၾကားေတာ္မူတဲ့အခါမွာလဲ ဒီဆင္းရဲၿငိမ္းေၾကာင္း တရားေတြကိုပဲ က်င့္ေတာ္မူ သိေတာ္မူတဲ့အတိုင္း ေဟာၾကားေတာ္မူေတာ့ ဒီတရားေတာ္ေတြဟာ အမွန္တရားေတြ ျဖစ္လာတယ္။
အမွန္တရားေတြဆိုေတာ့ တရားေတြဟာလဲပဲ ဆင္းရဲၿငိမ္းလိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ား အားကိုး အားထားရာ ကိုးကြယ္ရာ ဆည္းကပ္ရာ အျဖစ္နဲ႔ ယံုၾကည္ရ လက္ခံရ လိုက္နာက်င့္ၾကံရ ကိုးကြယ္ရမည့္ ‘သရဏ’ေတြပဲ။
အဲဒီ တရားေတြအတိုင္း လိုက္နာ က်င့္ၾကံၾကလို႔ ဆင္းရဲ တစိတ္တေဒသ ၿငိမ္းတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ၊ ဆင္းရဲ မ်ားစြာ ၿငိမ္းတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ၊ ဆင္းရဲ လံုးဝ ၿငိမ္းတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြဟာ […]

‘ဘုရား’ ‘တရား’ ‘သံဃာ’ ရတနာျမတ္ ၃-ပါးကို ဆည္းကပ္ ကိုးကြယ္တာကို ‘သရဏဂံု’လို႔ ေခၚတယ္။
ယခု “ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၧာမိ၊ ဓမၼံ သရဏံ ဂစၧာမိ၊ သံဃံ သရဏံ ဂစၧာမိ”လို႔ ဆိုရတာေတြဟာ သရဏဂံုေတြပါပဲ။
အဲဒီ သံုးပုဒ္ထဲက “ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၧာမိ – ျမတ္စြာဘုရားကို ကုိးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါတယ္”လို႔ ဆိုတဲ့ စကားရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ –
“ျမတ္စြာဘုရားဟာ တရားအလံုးစံုကို အကုန္ သိေတာ္မူတယ္။ အိုျခင္း နာျခင္း ေသျခင္း အစရွိေသာ ဆင္းရဲ ခပ္သိမ္း ကင္းၿငိမ္းတဲ့ နိဗၺာန္တရားကို ကိုယ္တိုင္ ေတြ႕ၿပီးေတာ့ အဲဒီ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို သတၱဝါအမ်ား ရရွိခံစားႏိုင္ေအာင္လို႔ တရားေတာ္ေတြကို ေဟာၾကားေတာ္မူတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားေဟာတဲ့အတိုင္း လိုက္နာၿပီး က်င့္ရင္ […]