ဇဝနဟံသဇာတ္
၂၀၀၉ ခု ေမလ ၂၄ ရက္ တနဂၤေႏြေန႔
ေ႐ႊမင္းဝံဆရာေတာ္၏ (၅)ရက္ တရားစခန္း စတုတၳေန႔
တရားစခန္း၏ စတုတၳေန႔ အ႐ုဏ္ဆြမ္းႏွင့္ ေန႔ဆြမ္းတို႔ကို အေမရိကန္ ျမန္မာ ဗုဒၶဘာသာအသင္း၏ ဒုတိယ ဥကၠဌ ဦးစိန္ျမင့္ ႏွင့္ အသင္း အမႈေဆာင္ ေဒၚလီလီေဌး မိသားစုမွ လြန္ခဲ့ေသာ ဧၿပီလ ၂၄ ရက္ေန႔တြင္ ကြယ္လြန္သြားခဲ့သည့္ သားျဖစ္သူ ကိုျပည့္စံုျမင့္အား ရည္စူး၍ ဘုရားအမႉးရွိေသာ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ေယာဂီမ်ားအား လႉဒါန္း ဆက္ကပ္ျခင္း၊ ဧည့္ပရိတ္သတ္အား မုန္႔ဟင္းခါးျဖင့္ ေကၽြးေမြး ဧည့္ခံျခင္း ျပဳလုပ္ၾကပါသည္။
အႏုေမာဒနာတရားကို ေ႐ႊမင္းဝံဆရာေတာ္မွ ခ်ီးျမႇင့္ရာ ေသျခင္းတရား၏ လ်င္ျမန္ပံု ဇဝနဟံသဇာတ္ကို ဥပမာ ေပး၍ အေသမဦးခင္ ေလာကီအက်ိဳး ေလာကုတၱရာအက်ိဳး ရရွိေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ၾကရန္ ေဟာၾကားသြားပါသည္။
အာယုကၡယ-အသက္တမ္းကုန္၍ ေသျခင္း၊ ကမၼကၡယ-ကံကုန္၍ ေသျခင္း၊ ဥဘယကၡယ-အသက္တမ္းႏွင့္ ကံကုန္၍ ေသျခင္း၊ ဥပေစၧဒက-အသက္ႏွင့္ ကံ ၂ ပါး ရွိေသးေသာ္လည္း ဥပေစၧဒကကံေၾကာင့္ ေသျခင္း ဟူ၍ ေသျခင္း ေလးမ်ိဳးရွိရာ အသက္ငယ္႐ြယ္စဥ္ ေသသူမွာ ကံကုန္၍ ေသျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိသားစုတစ္ခုတြင္ ေရွးဦးစြာ ေသဆံုးသူမွာ ေကာင္းမႈျပဳလုပ္ခြင့္ မရေတာ့သျဖင့္ ကုသုိလ္ကံ အနည္းဆံုး ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဇာတိဟူ၍ ရလာလွ်င္ အို နာ ေသ တဆက္တည္း ကပ္ပါ လိုက္ပါလာသည္ျဖစ္ရာ သံေဝဂယူ၍ ေလာကီက်ိဳး ေလာကုတၱရာ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ ရရွိရန္ အခ်ိန္မဆိုင္းဘဲ အျမန္ဆံုး ေဆာင္႐ြက္သြားၾကရန္ တိုက္တြန္း ေဟာၾကား၏။
+++++
ဇဝနဟံသဇာတ္
အာယုသခၤါရတို႔၏ လ်င္ျမန္စြာ ျဖစ္ျခင္း ပ်က္ျခင္းအေၾကာင္း
ပစၥဳပၸန္ဝတၳဳ
ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ေဇတဝန္ေက်ာင္းေတာ္၌ သီတင္းသံုးေတာ္မူစဥ္ ဒဠဓမၼဓႏုဂၢဟသုတၱန္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ဇဝနဟံသဇာတ္ကို ေဟာေတာ္မူ၏။
အရပ္ေလးမ်က္ႏွာေန ေလးသည္ေက်ာ္တို႔ ပစ္လႊတ္ေသာ ျမားတို႔ကို ေျမမက်မီ ဖမ္းယူ၍ မူလေနရာသို႔ ထားႏိုင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ ေယာက္်ား၏ လ်င္ျမန္ျခင္းထက္ လ,ေနတို႔က ပို၍ လ်င္ျမန္၏။
ျမားေလးစင္းကို ဖမ္းႏိုင္ေသာေယာက္်ားႏွင့္ လ,ေနတို႔၏ လ်င္ျမန္ျခင္းထက္ အခ်ိဳ႕နတ္တို႔က ပို၍ လ်င္ျမန္၏။
ထိုေယာက္်ား၊ လ,ေန၊ နတ္တို႔၏ လ်င္ျမန္ျခင္းထက္လည္း အာယုသခၤါရတို႔ ကုန္ဆံုးျခင္း ေသျခင္းသည္ အလြန္တရာ သာ၍ လ်င္ျမန္သျဖင့္ ဘုရားသာသနာေတာ္၌ မေမ့မေလ်ာ့ေန၍ က်င့္အပ္၏ဟု ဓဠဓမၼဓႏုဂၢဟသုတ္ကို ေဟာေတာ္မူ၏။
ေဟာၿပီး ႏွစ္ရက္ေျမာက္ေသာ ေန႔၌ ရဟန္းေတာ္တို႔ အာယုသခၤါရ၏ အားနည္းမႈကို စည္းေဝး ေျပာဆိုေနၾကစဥ္ အတိတ္ဝတၳဳျဖစ္ေသာ ဇဝနဟသၤာမင္းအေၾကာင္း ေဟာၾကားေတာ္မူျခင္း ျဖစ္သည္။
အတိတ္ဝတၳဳ
ဗာရာဏသီျပည္၌ ျဗဟၼဒတ္မင္း စိုးစံစဥ္ ဘုရားေလာင္းသည္ ဇဝနဟသၤာမ်ိဳး၌ ျဖစ္၍ ဟသၤာမ်ား ျခံရံလ်က္ စိတၱကုဋ္ေတာင္၌ ေန၏။
တခါေသာ္ အိုင္တစ္ခုမွ အျပန္တြင္ ျဗဟၼဒတ္မင္းက ျမင္ေတြ႕ရာမွ မိတ္ဖြဲ႕သျဖင့္ မိတ္ေဆြျဖစ္၏။
တေန႔ေသာအခါ ေနႏွင့္ အေျပးၿပိဳင္ေသာ ညီေတာ္ ဟသၤာႏွစ္ဦးတို႔၏ အသက္ကို ကယ္၍ ဗာရာဏသီမင္းထံ သြားကာ တရားစကား ေဟာေျပာ၏။
ေနႏွင့္ အေျပးၿပိဳင္ၾကသည့္ ညီေတာ္ ဟသၤာႏွစ္ဦး၏ အျဖစ္အပ်က္ကို ေျပာျပေသာအခါ ျဗဟၼဒတ္မင္းက ဇဝနဟသၤာမင္း၏ လ်င္ျမန္မႈကို ျမင္ေတြ႕လိုသျဖင့္ လွ်ပ္တျပက္အတြင္း အခ်က္မ်ားစြာ ပစ္ႏိုင္ေသာ အကၡဏေဝဓိ ေလးသမား ေလးဦးကို ေခၚေစ၏။
မင္းရင္ျပင္တြင္ ေက်ာက္တိုင္တို႔ကို စိုက္ေစ၍ ဇဝနဟသၤာမင္းလည္း လည္၌ ဆည္းလည္းဆြဲေစကာ ေက်ာက္တိုင္ထိပ္၌ ေန၏။ ေလးေယာက္ေသာ ေလးသမားတို႔ကို ေက်ာက္တိုင္ကုိ မွီေစ၍ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာသို႔ ေရွး႐ႈကာ တၿပိဳင္နက္တည္း ျမားတစ္စင္းစီ ပစ္လႊတ္ေစ၏။
ျမားတို႔ ေျမမက်မီ ဖမ္းယူ၍ ေလးသမားတို႔၏ ေျခရင္း၌ ခ်ကာ ေက်ာက္တိုင္ထိပ္၌ ေနၿမဲတိုင္း တည္ေနေသာ ဇဝနဟသၤာမင္း၏ လ်င္ျမန္မႈကို ျဗဟၼဒတ္မင္းမွာ မ်က္စိျဖင့္ ျမင္ႏိုင္ျခင္းငွာ မစြမ္းသာဘဲ ဆည္းလည္း၏ အသံျဖင့္သာ သိရွိရ၏။
ဇဝနဟသၤာမင္း၏ လ်င္ျမန္ျခင္းထက္ သာလြန္မႈသည္ ရွိႏိုင္ပါဦးမည္ေလာ ဟု ျဗဟၼဒတ္မင္းႀကီးက ဇဝနဟသၤာမင္းအား ေမးရာ သတၱဝါတို႔၏ အာယုသခၤါရ ကုန္ဆံုးမႈက အဆေပါင္း ရာ ေထာင္ သိန္းေသာင္းမက သာလြန္ေၾကာင္း ေဟာၾကားေတာ္မူ၏။
႐ုပ္တရားတို႔၏ ခ်ဳပ္ျခင္း၊ နာမ္တရားတို႔၏ ခ်ဳပ္ျခင္းကိုလည္း ခဏနိေရာဓ၏ အစြမ္းျဖင့္ ျပေတာ္မူ၏။
ျဗဟၼဒတ္မင္းလည္း ေသေဘးကို ေၾကာက္သျဖင့္ မူးေမ့၍့ ေျမ၌ လဲ၏။ လူအမ်ားလည္း ထိတ္လန္႔ ေၾကာက္႐ြံ႕ၾကကုန္၏။
မင္း၏ မ်က္ႏွာကို ေရျဖင့္ သြန္း၍ သတိရေစၿပီး၊ မင္းက်င့္တရား ဆယ္ပါးကို ျပဳက်င့္ရန္၊ အလႉဒါနျပဳလုပ္ရန္၊ ေသျခင္းတရားကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း မရဏာႏုႆတိကို ပြားေစရန္၊ မေမ့မေလ်ာ့ေသာ သတိတရားျဖင့္ ေနရန္ ေဟာၾကားေတာ္မူ၏။
ဇာတ္ေပါင္း
ဗာရာဏသီမင္း = အရွင္အာနႏၵာ
ညီေတာ္ ဟသၤာငယ္ = အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္
ညီလတ္ ဟသၤာ = အရွင္သာရိပုတၱရာ
ဟသၤာအေပါင္း = ဘုရားရွင္၏ ပရိသတ္
ဇဝနဟသၤာမင္း = ျမတ္စြာဘုရားရွင္
+++++
“အာယုသခၤါ၊ ခ်ဳပ္ျမန္စြာ၊ ပမာျပဳဖို႕ ကင္း။”
+++++
စာကိုး
မဂၤလာဘံုေက်ာ္ ေညာင္ကန္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ျပန္ဆိုေရးသားေတာ္မူေသာ ငါးရာငါးဆယ္ ဇာတ္ဝတၳဳ၊ ေတရသကနိပါတ္၊ ဇဝနဟံသဇာတ္
