ဆားပုလင္းခင္ေမာင္ဝင္း။ ။ ကဖိုးထိန္ .. ဘာေတြ တကုပ္ကုပ္နဲ႔ ေရးမွတ္ေနတာလဲဗ်။ အေႂကြးစာရင္းေတြလား။

ကဖိုးထိန္။ ။ မွန္သလိုလိုရွိတယ္ .. ဆားပုလင္း။ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္အတြင္း က်ေနာ့္အေပၚ ေက်းဇူးျပဳခဲ့ၾကတဲ့သူေတြရဲ႕ စာရင္းကို ႏွစ္ခ်ဳပ္လုပ္ေနတာပါ။ ဒီစာရင္းထဲ ဆားပုလင္းလဲ ပါတယ္။ နယူးဂ်ာစီေက်ာင္း သြားဖို႔ ကားၾကံဳလိုက္ခြင့္ ျပဳတာေလးကအစေပါ့ဗ်ာ။

ဆားပုလင္းခင္ေမာင္ဝင္း။ ။ ဟာဗ်ာ .. ကဖိုးထိန္က လုပ္ေတာ့မယ္။ ေက်းဇူးအတင္ခံခ်င္လို႔ လုပ္ခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်။

ကဖိုးထိန္။ ။ သိပါတယ္ .. ဆားပုလင္းရာ။

ဆားပုလင္းခင္ေမာင္ဝင္း။ ။ “သူတပါးတို႔ ျပဳထားအပ္ဖူး ျမတ္ေက်းဇူးကို အထူးသိသေ႐ြ႕ သိေလ့ရွိသည္လည္းေကာင္း” ဆိုတာ သူေတာ္ေကာင္း ဂုဏ္အဂၤါတစ္ပါး မဟုတ္လားဗ်။

ကဖိုးထိန္။ ။ က်ေနာ့္ကိုယ္ က်ေနာ္ သူေတာ္ေကာင္းလို႔ေတာ့ မဆိုပါဘူးဗ်။ ‘ကုိယ့္ကိုကိုယ္ေဖာ္ မသူေတာ္ခုနစ္ပါး’ဆိုလား။ ေကာင္းတာေလးေတြေတာ့ ကိုယ့္မွာ ရွိေအာင္ ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနပါတယ္။ ကဲ .. ဆက္စမ္းပါအုန္း သူေတာ္ေကာင္းဂုဏ္အဂၤါေတြ။

ဆားပုလင္းခင္ေမာင္ဝင္း။ ။ ေတာင္ျမိဳ႕ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ “သူေတာ္ေကာင္းလကၡဏာ ၾသဝါဒတရားေတာ္” နာဖူး ဖတ္ဖူးၿပီးသား မဟုတ္လားဗ်။

ကဖိုးထိန္။ ။ အထပ္ထပ္ အခါခါေပါ့ဗ်ာ။ ဖတ္မွတ္ နာယူမဝ ၾကားမဝပါဘူး။ “ေယာ ဓီေရာ၊ နဂိုမူလ ဓာတ္ခံရသျဖင့္ ဘဝေနာက္ေႏွာင္း ေကာင္းထက္ေကာင္းဖို႔ လမ္းေၾကာင္းတီထြင္ အၾကင္ပညာရွင္သည္ ….”

ဆားပုလင္းခင္ေမာင္ဝင္း။ ။ ဆရာေတာ္ႀကီးက ဓာတ္ခံဆိုတာ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ ျဖစ္တဲ့ ေစတနာရဲ႕ အက်ိဳးဝိပါက္၊ ကမၼပစၥယသတၱိျဖင့္ ဘဝသံသရာတေလွ်ာက္ ေက်းဇူးျပဳလာလို႔ မေကာင္းတဲ့သူက မေကာင္းတဲ့ဓာတ္ခံပါလာ၊ ေကာင္းတဲ့သူက ေကာင္းတဲ့ဓာတ္ခံပါလာတဲ့အေၾကာင္း။ အမႊာေမြးကေလးႏွစ္ေယာက္ ႐ုပ္ခ်င္းတူေပမယ့္ စိတ္ခ်င္း ဉာဏ္ခ်င္း မတူတာ ဓာတ္ခံေၾကာင့္ဆိုတာ ထင္ရွားတဲ့အေၾကာင္း။ ဒီဓာတ္ခံေတြဟာ နိဗၺာန္မရမခ်င္း ဘဝသံသရာေတြမွာ ဆက္ၿပီး အက်ိဳးေပးေနမွာျဖစ္လို႔ မဂ္ဓာတ္ ဖိုလ္ဓာတ္၊ အရိယာဓာတ္၊ ရဟႏၲာဓာတ္ထိေရာက္ေအာင္ တဆင့္ထက္တဆင့္ ဓာတ္ျမင့္သြားေအာင္ ၾကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ၾသဝါဒမိန္႔ၾကားခဲ့တာ မဟုတ္လားဗ်။

ကဖိုးထိန္။ ။ ဒီလို ကုိယ့္ဓာတ္ကိုကိုယ္ တဆင့္ထက္ တဆင့္ ျမင့္သြားေအာင္ ျမႇင့္တင္ၾကရာမွာလဲ ႐ိုး႐ိုးသားသား စိတ္ထားေျဖာင့္ေျဖာင့္ ပရိယာယ္မပါ ဟန္မလုပ္၊ သူမ်ားအထင္ႀကီးေအာင္ ဂုဏ္ရွိေအာင္ ခ်ီးမႊမ္းခံရေအာင္ နာမည္ေက်ာ္ေအာင္ မဟုတ္ဘဲ ေမတၱာဓာတ္ က႐ုဏာဓာတ္ေတြနဲ႔ စိတ္ထား ႐ိုးေျဖာင့္ပါေစလို႔လဲ မိန္႔ၾကားခဲ့ပါတယ္။

ဆားပုလင္းခင္ေမာင္ဝင္း။ ။ “သူတပါးတို႔ ျပဳထားအပ္ဖူး ျမတ္ေက်းဇူးကို အထူးသိသေ႐ြ႕ သိေလ့ရွိသည္လည္းေကာင္း” ဆိုတဲ့ ‘ကတညဴ’ က ပထမ သူေတာ္ေကာင္း ဂုဏ္အဂၤါတစ္ရပ္ေပါ့ဗ်ာ။ သိသာထင္ရွားတဲ့ ေက်းဇူးရွင္ေတြအျဖစ္ မိခင္ ဖခင္ ဆရာသမားတို႔ရဲ႕ ေက်းဇူးႀကီးမားပံုေတြကို ဆရာေတာ္က မိန္႔ၾကားပါတယ္။

“ေက်းဇူးသိထား႐ုံနဲ႔မၿပီး သူမ်ားျပဳအပ္ ေက်းဇူးရပ္ကို တတ္သေ႐ြ႕ မွတ္သေ႐ြ႕ ဆပ္ေလ့ရွိသည္လည္းေကာင္း” ဆိုတဲ့၊ ပါဠိလိုေတာ့ ‘ကတေဝဒီ’ ေပါ့ဗ်ာ … ဒီလို ေက်းဇူးျပန္ဆပ္မွလဲ ဒုတိယ သူေတာ္ေကာင္း ဂုဏ္အဂၤါနဲ႔ ညီမွာတဲ့။

ကဖိုးထိန္။ ။ ဒီေနရာမွာေတာ့ အေလာင္းေတာ္ ျခေသၤ့မင္းရဲ႕အေၾကာင္း ဆရာေတာ္ႀကီး ေဟာျပသြားတာ မွတ္မိပါရဲ႕ဗ်ာ။ တစ္ႀကိမ္မွာ ျခေသၤ့မင္းဟာ ေတာင္ေပၚကေန သားေကာင္းကို ခုန္ဖမ္းရင္း ႐ႊံ႕ၫြန္ထဲနစ္၊ ေျမေခြးက ကယ္။ ျခေသၤ့မင္းက ေျမေခြးမိသားစုကို ေခၚထားၿပီး ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္။ ၾကာေတာ့ ျခေသၤ့မက မေက်နပ္လို႔ ျခေသၤ့မင္းက အက်ိဳးအေၾကာင္းျပန္ရွင္းျပ။ ေက်းဇူးရွင္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ေတာ့ သားစဥ္ေျမးဆက္ ခုနစ္ဆက္တိုင္ေအာင္ အခ်စ္မပ်က္ ေနထိုင္သြားၾကတဲ့အေၾကာင္း။

ဆားပုလင္းခင္ေမာင္ဝင္း။ ။ ပထမအခ်က္က ေက်းဇူးသိ၊ ဒုတိယ သိတဲ့ေက်းဇူးကိုလဲ ျပန္ဆပ္။ တတိယက ‘ကလ်ာဏမိတၱ’ ဆိုတဲ့ “မိေကာင္း ဖေကာင္း ဆရာေကာင္းႏွင့္ ေဖာ္ေပါင္းအတိ မိတ္ေကာင္းရွိသည္လည္းေကာင္း” တဲ့။

ကဖိုးထိန္။ ။ ေရွးကံေကာင္းမွ ဓာတ္ခံေကာင္းၿပီး လမ္းေကာင္းၫႊန္ျပ သြန္သင္ဆံုးမတဲ့ မိေကာင္း ဖေကာင္း ဆရာသမားေကာင္းေတြနဲ႔ ေတြ႕ရတာ မဟုတ္လားဗ်။ တေလာက ကၽြန္ေတာ္တို႔ စက္ေလးပါးအေၾကာင္း မွတ္သား နာယူခဲ့ၾကေသးတယ္ေလ။

ဆားပုလင္းခင္ေမာင္ဝင္း။ ။ ကလ်ာဏမိတ္ေကာင္း ရွိ႐ုံနဲ႔ မၿပီး၊ မိေကာင္း ဖေကာင္း ဆရာေကာင္း သမားေကာင္း မိတ္ေကာင္း ေဆြေကာင္းေတြကို ခိုင္ခုိင္ၿမဲၿမဲ မကြဲမကြာ ဆက္ဆံ ဆည္းကပ္ပါတဲ့။ စတုတၳ သူေတာ္ေကာင္း ဂုဏ္အဂၤါေပါ့ဗ်ာ။ ပါဠိလို ‘ဒဠႇဘတၱိ’။ “ထိုမိတ္ေကာင္းလဲ အသည္းစြဲမွ် အၿမဲမျပတ္ ဆည္းကပ္ေလ့ရွိသည္လည္းေကာင္း” တဲ့။

ကဖိုးထိန္။ ။ ပၪၥမ သူေတာ္ေကာင္း ဂုဏ္အဂၤါကိုလဲ က်ေနာ္ အလြတ္ရသေလာက္ နီးနီးပါပဲ။

ဒုကၡိတႆ-မိမိမ်က္ေမွာက္ ဒုကၡေရာက္သျဖင့္ ပံ့ေထာက္မဲ့မူ ဆင္းရဲသူ၏
ကိစၥံ-စားေသာက္ေနေရး ေဆးဝါးေပး၍ လုပ္ေကၽြးသမႈ ကိစၥစုကို
သကၠစၥံကေရာတိ-ကိုယ္ခ်င္းစာနာ သနားညႇာ၍ မ်ားစြာပံုေသ ျပဳစုတတ္ေပ၏ … တဲ့ မဟုတ္လား။

ေတာ႐ြာမွာ လွည္းေပ့ါနဲ႔ ခရီးသြား၊ မီးရထားေပၚမွာ ေနရာေကာင္းရ၊ မရွိဆင္းရဲ မက်န္းမာသူ အိမ္နီးခ်င္း၊ ကူညီဖို႔ ေဟာျပတယ္။ ျပည့္စံုတဲ့ လယ္ပိုင္ရွင္ကလဲ ဆင္းရဲတဲ့ လယ္သမားေတြအေပၚမွာ ညႇာတာ ကူညီ။ ဆင္းရဲသူေတြအတြက္လဲ ဆြမ္းကေလး လႉႏိုင္ရင္ ေတာ္ေလာက္ပါၿပီ .. တဲ့၊ အလႉႀကီး အတန္းႀကီးက ပိုလွ်ံမွ လႉပါတဲ့။

တမနက္ခင္း ေဝလီေဝလင္း ဆရာေတာ္ႀကီးကိုယ္တိုင္ ဆြမ္းခံႂကြဖို႔အထြက္ ေစ်းေတာင္း ေခါင္းေပၚမ႐ြက္ႏိုင္တဲ့ ဒကာမႀကီးတေယက္အေၾကာင္း ဆိုရင္လဲ မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္ ဗ်ာ။

ဆားပုလင္းခင္ေမာင္ဝင္း။ ။ အက်ဥ္းခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ “ေက်းဇူး သိ၊ ေက်းဇူး ဆပ္၊ မိတ္ေကာင္း ရွိ၊ မိတ္ေကာင္း ဆည္းကပ္၊ ဒုကၡေရာက္သူကို ကူညီ” ဆိုတာ သူေတာ္ေကာင္း ဂုဏ္အဂၤါ ငါးပါးေပါ့။ ဒါနဲ႔ တေလာကေတာင္ အဂၤလန္က သတင္းတပုဒ္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ နီးပါးၾကာမွ သူတပါးျပဳဖူး ျမတ္ေက်းဇူးကို မေမ့တဲ့အေၾကာင္း သတင္းေလး ဖတ္လိုက္ရေသးတယ္။

ကဖိုးထိန္။ ။ ဆိုစမ္းပါဦး ဆားပုလင္း၊ သတိမထားလိုက္မိဘူး။

ဆားပုလင္းခင္ေမာင္ဝင္း။ ။ ၁၉၆၉-ခုႏွစ္ ဧၿပီလတုန္းက အဂၤလန္ႏိုင္ငံသား ဂ်င္ဝက္ဘ္ နဲ႔ မိတ္ေဆြ ေဂၚဒန္ဆဲလားစ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ပုိလန္က သူငယ္ခ်င္းေတြဆီ အလည္သြားၿပီး ဘယ္လ္ဂ်ီယံႏိုင္ငံကေန အဂၤလန္ကို ဖယ္ရီနဲ႔ ျပန္ဖို႔အလုပ္၊ အသက္ ၂၂-ႏွစ္အ႐ြယ္ ၾသစေၾတလ်ႏိုင္ငံသား ခရီးသြားတဦးျဖစ္တဲ့ ဂယ္ရီဖင္တန္မွာ ခရီးစရိတ္ ၅-ေပါင္လိုေနလို႔ ဂ်င္ဝက္ဘ္ထံက ေခ်းငွားခဲ့တယ္။ ဂယ္ရီက သူ႔ဆီမွာ ေငြရွိတာနဲ႔ ဂ်င္ရဲ႕ေငြကို ျပန္ဆပ္မယ့္အေၾကာင္း ကတိေပးၿပီး ဂ်င္ရဲ႕လိပ္စာကိုလဲ ေရးမွတ္သြားတယ္။

ဂယ္ရီတေယာက္ ၾသစေၾတလ်ျပန္ေရာက္ၿပီး အလုပ္က ပထဦးဆံုး လစာရတာနဲ႔ ဂ်င္ထံ ေငြျပန္ပို႔ေပးဖို႔ လုပ္ေတာ့ ေရးမွတ္ထားတဲ့ လိပ္စာစာ႐ြက္ေလး ေပ်ာက္ေနတယ္။ ဂယ္ရီဟာ ဒီလိပ္စာစာ႐ြက္ေလးကို မီးလင္းဖိုအထက္က စင္ေလးေပၚမွာ မွတ္မွတ္ရရ တင္ထားတာျဖစ္လို႔ သူ႔အေမကိုေတာင္ ေတြ႕,မေတြ႕ ေမးလိုက္ေသးတယ္။ အေမက လႊင့္ပစ္တာေတြထဲ ပါသြားၿပီထင္တာပဲလို႔ ဆိုတာနဲ႔ ဂယ္ရီခမ်ာ လက္ေလွ်ာ့ခဲ့ရသတဲ့။

ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ ဂယ္ရီရဲ႕အေမ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ၿပီး ေျခာက္လအၾကာမွာ ဂယ္ရီရဲ႕အစ္ကိုျဖစ္သူက အေမ့ပစၥည္းေလးေတြ ဂယ္ရီဆီ ပို႔လိုက္တယ္။ ကံအားေလ်ာ္စြာ ဂ်င္ရဲ႕လိပ္စာေလးကို ျပန္ေတြ႕တယ္။ ဂယ္ရီတေယာက္ အဂၤလန္ကို ခရီးသြားဖို႔ ရွိေနတာနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ကုိယ္က် ေပးမယ္ဆိုၿပီး၊ အဂၤလန္ေရာက္ေတာ့ လိပ္စာအတိုင္း သြားတယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဘယ္သူမွ မရွိတာနဲ႔ အိမ္းနီးနားခ်င္းေတြကို ဂ်င္တေယာက္ ေန,မေန စုံစမ္းတယ္။ လိပ္စာအိမ္မွာ ေနဆဲဆိုတာ သိရေတာ့ ဂ်င္ရဲ႕က်န္းမာေရး ေကာင္း,မေကာင္း စံုစမ္းတယ္။ က်န္းက်န္းမာမာရွိတယ္ဆိုတာလဲ သိရေတာ့ စာအိတ္ထဲ ေငြထည့္ၿပီး ဂ်င္ရဲ႕ စာတိုက္ေသတၱာထဲ ထည့္ခဲ့တယ္။

ဂ်င္မိသားစု အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဂ်င္ရဲ႕ဇနီးက စာေတြေဖာက္ဖတ္တဲ့အခါ ဂယ္ရီရဲ႕ စာအိတ္ကေလး ေတြ႕တယ္။
စာအိတ္ထဲမွာေတာ့ “ေခ်းေငြ ၅-ေပါင္အတြက္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၅-ေပါင္က် – ႏွစ္ ၄၀ အတြက္ ေပါင္ ၂၀၀” နဲ႔ “မိတ္ေဆြေကာင္း ဂ်င္ဝက္ဘ္သို႔ – အေႂကြးဆပ္ေနာက္က်တဲ့ ဂယ္ရီဖင္တန္” ဆိုတဲ့ စာေလးရယ္၊ ဂယ္ရီရဲ႕ အီးေမးလ္လိပ္စာေလးရယ္ ေတြ႕သတဲ့။

ဂ်င္တေယာက္ အံ့ၾသလြန္းလို႔ ဒီအေၾကာင္း ဘီဘီစီသတင္းဌာနကို ေျပာျပလိုက္တယ္။ ဘီဘီစီက သတင္းလႊင့္လိုက္ေတာ့ ဆန္းေဒးတယ္လီဂရပ္ဖ္သတင္းဌာနက ဂယ္ရီကို စံုစမ္းရွာေဖြေပးတာေၾကာင့္ ဂယ္ရီတေယာက္ ၾသစေၾတလ်ျပန္ဖို႔ ေလယာဥ္ေပၚတက္ခါနီးမွာ မိတ္ေဆြႏွစ္ဦး တယ္လီဖုန္းေျပာျဖစ္လိုက္ၾကသတဲ့။

ကဖိုးထိန္။ ။ စိတ္ႏွလံုး ႏွစ္သက္ဖြယ္ ခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ ဇာတ္လမ္းေလးပဲ။

ဆားပုလင္းခင္ေမာင္ဝင္း။ ။ ဂ်င္က ဘီဘီစီကို ေျပာလိုက္ပါေသးတယ္။ “ကတိေပးၿပီး ကတိမတည္တဲ့ လူေတြမ်ားတဲ့ ဒီေန႔ ေခတ္အခါ၊ က်ေနာ့အတြက္ေတာ့ အံ့ၾသလြန္းလို႔ဗ်ာ”တဲ့။