ဗုဒၶဘာသာမ်ား သိသင့္ က်င့္သင့္တဲ့ ေစတီယဂၤနဝတ္အေၾကာင္းကို ေဆြးေႏြး တင္ျပလိုပါတယ္။

ေစတီယဂၤနဝတ္ဆိုသည္မွာ “ေစတီဝဂၤနဝတၱ”ဟူေသာ ပါဠိစကားကို “ေစတီယဂၤနဝတ္”လို႔ ျမန္မာမႈျပဳၿပီး ေခၚထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

‘ေစတီ’ရဲ႕ အဓိပၸာယ္မွာ အေလးအျမတ္ျပဳအပ္၊ အ႐ုိအေသျပဳအပ္၊ ရွိခိုးအပ္ေသာ အရာဌာန အေဆာက္အဦစသည္ကို ဆိုလိုၿပီး၊ ‘ဝတၱ’ကေတာ့ ယင္းေစတီေတာ္အား ပူေဇာ္မႈအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ပူေဇာ္ျခင္းလို႔ ဆိုလိုပါတယ္။

အိႏၵိယႏိုင္ငံမွာ သစ္ပင္ႀကီးမ်ားအပါအဝင္ ဟိႏၵဴေစတီေတြ အမ်ားအျပား ရွိပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံမ်ားမွာေတာ့ ဗုဒၶေစတီေတာ္ေတြကို ဖူးေတြ႕ရပါတယ္။
အေမရိကန္ႏိုင္ငံ နယူးဂ်ာစီျပည္နယ္၊ မနာလပန္ၿမိဳ႕၊ အဂၤလစ္ရွ္ေတာင္းမွာ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာ တည္ထား ကိုးကြယ္ထားေသာ “ေလာကခ်မ္းသာေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီး”သည္ ဗုဒၶဘာသာေစတီေတာ္ႀကီးတစ္ဆူ ျဖစ္ပါတယ္။
ဤေစတီေတာ္ႀကီးအား ပူေဇာ္မႈအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ေစတီယဂၤနဝတ္မ်ားကို ျဖည့္က်င့္ ဆည္းပူးၾကကာ ကုသိုလ္မဂၤလာ အျဖာျဖာကို ရယူႏိုင္ၾကပါၿပီ။

ေလာကခ်မ္းသာေစတီ ဘုရားပြဲေတာ္ကို ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ေမလ (၂၅)ရက္ေန႔မွာ စည္ကား သိုက္ၿမိဳက္စြာ က်င္းပျပဳလုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ဘုရားဝတၱကေျမကိုလည္း ႏွစ္ဧက တိုးခ်ဲ႕ ဝယ္ယူထားခဲ့ပါတယ္။
ဘုရားပြဲေတာ္အမီ ေစတီေတာ္ကို ဆက္လက္ အၿပီးသတ္ တည္ေဆာက္ျခင္း၊ ဘုရားဝတၱကေျမသစ္မွာ သစ္ပင္ ျခံဳႏြယ္မ်ားကို သန္႔ရွင္းျခင္း၊ ေျမညိႇျခင္း စတဲ့ ေစတီယဂၤနဝတ္မ်ားကို အသင္းအမႈေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေစတနာရွင္ အသင္းမိတ္ေဆြမ်ား စုေပါင္း၍ အခါအားေလ်ာ္စြာ လုပ္အား ေငြအား ဒါမ်ား ေပးလႉခဲ့ၾကပါတယ္။

ဘုရားပြဲေတာ္အႀကိဳမွာ ျပဳလုပ္ရတဲ့ ေစတီယဂၤနဝတ္ကေတာ့ ပိုၿပီး အေရးႀကီးပါတယ္။
ဒါမွသာ ဘုရားပြဲေတာ္မွာ ဘုရားဖူးမ်ား စိတ္ၾကည္ႏူး ခ်မ္းသာစြာ ဘုရားကို ၾကည္ညိဳႏိုင္ၾကၿပီး ကုသိုလ္ ဘာဝနာမ်ားကို ပြားမ်ားႏိုင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အမ်ားအတြက္ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ျခင္းျဖင့္ ကံ,ကံ၏ အေၾကာင္းအက်ိဳးတရားအရ မိမိတို႔မွာလည္း စိတ္ခ်မ္းသာျခင္း အက်ိဳးကို ေကာင္းစြာ ရရွိခံစားရမွာ အမွန္ ျဖစ္ပါတယ္။
နိဗၺာန္ကို ရည္မွန္းၿပီး ျပဳလုပ္လွ်င္လည္း နိဗၺာန္ေရာက္တဲ့အထိ အက်ိဳးေပးပါလိမ့္မယ္။

သို႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေစတီတည္ထားလွ်င္ ေစတီယဂၤနဝတ္ကို ျဖည့္က်င့္ရ၏။
ေဗာဓိပင္ရွိလွ်င္ ေဗာဓိပင္ကို ေရေလာင္းျခင္း၊ သန္႔ရွင္းျခင္းဟူေသာ ေဗာဓိယဂၤနဝတ္ကို ျဖည့္က်င့္ရ၏။
ေက်ာင္း, ဓမၼာ႐ုံမ်ား တည္ေဆာက္ထားလွ်င္လည္း ေက်ာင္း, ဓမၼာ႐ုံမ်ားကို သန္႔ရွင္း ျပဳျပင္မႈ ေသနာသနဝတ္မ်ား ျပဳလုပ္ရပါတယ္။
ေစတီ, ေက်ာင္းကို အမွီျပဳၿပီး ေနသူသည္ ဤက်င့္ဝတ္မ်ားကို မျဖည့္က်င့္လွ်င္ သီလစသည္ မျပည့္စံုေတာ့ဘဲ နိဗၺာန္ႏွင့္ လြဲရပါေတာ့တယ္။

ေရွးအခါက အိႏၵိယတြင္ ‘တိႆ’အမည္ရွိတဲ့ ေတာရေက်ာင္းရဟန္းေတာ္ တစ္ပါးသည္ ေက်ာင္းအနီးမွ ေစတီရင္ျပင္ေတာ္ကို ေန႔စဥ္ တံျမက္လွဲ သန္႔ရွင္း၍ ေစတီယဂၤနဝတ္ကို ျဖည့္က်င့္ေလ့ရွိပါတယ္။
ေစတီရင္ျပင္ေတာ္ကို သန္႔ရွင္းၿပီးေသာအခါ အရဟံအစရွိတဲ့ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြကို အာ႐ုံျပဳ၍ ဗုဒၶါႏုႆတိကမၼ႒ာန္းကို စီးျဖန္း အားထုတ္ပါတယ္။

တစ္ေန႔ေသာအခါမွာ တိႆမေထရ္ ေစတီရင္ျပင္ေတာ္ကို တံျမက္လွဲ သန္႔ရွင္းေနစဥ္မွာ မာရ္နတ္က ‘ေမ်ာက္’ေယာင္ ေဆာင္ၿပီး ေစတီရင္ျပင္မွာ အညစ္အေၾကးေတြ စြန္႔ပါတယ္။
‘ႏြား’ေယာင္ ေဆာင္ၿပီးလည္း အညစ္အေၾကးေတြ စြန္႔ကာ ညစ္ပတ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ပါတယ္။
မေထရ္ တရားႏွလံုးမသြင္းႏိုင္ေအာင္ ေႏွာက္ယွက္ေနျခင္းပါ။

တိႆမေထရ္လည္း မာရ္နတ္မွန္း သိရွိ၍ မာရ္နတ္ကို “အသင္သည္ သက္ေတာ္ထင္ရွား ျမတ္ဘုရားကို မွီလိုက္လို႔ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ပံုသႏၲာန္ေတာ္ကို ဖန္ဆင္းျပေပးပါ။ အကၽြႏု္ပ္ သက္ေတာ္ထင္ရွား ဘုရားရဲ႕ ပံုေတာ္ကို ၾကည္ညိဳခ်င္လွပါတယ္”လို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္။

မာရ္နတ္ႀကီး ဖန္ဆင္းျပတဲ့ ဘုရားရွင္၏ ပုံသႏၲာန္ေတာ္ကို ဖူးျမင္ရေသာအခါ မေထရ္မွာ ဘုရားအေပၚ ၾကည္ညိဳလွသည့္ ပီတီစိတ္ေတြ တသိမ့္သိမ့္ ျဖစ္ေပၚလာပါေတာ့တယ္။

အဲဒီ ပီတိစိတ္ေတြ ေပၚလိုက္ေပ်ာက္လိုက္ ျဖစ္ေနမႈကို ဝိပႆနာ ဆက္လက္ ႐ႈမွတ္ ပြားမ်ားေနစဥ္မွာပဲ သစၥာေလးပါးကို သိျမင္ၿပီး ရဟႏၲာျဖစ္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

တိႆမေထရ္ကဲ့သို႔ ေလာကခ်မ္းသာေစတီေတာ္ႀကီးမွာ တံျမက္လွဲျခင္း၊ ျမက္ရိတ္ျခင္း စတဲ့ သန္႔ရွင္းမႈလုပ္ငန္း ေစတီယဂၤနဝတ္မ်ား ျဖည့္က်င့္၍ ဗုဒၶါႏုႆတိဘာဝနာ, သတိပ႒ာန္ ဝိပႆနာတရား ပြားမ်ားၾကကာ ျဖစ္ပ်က္မစပ္ အၿငိမ္းဓာတ္ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳလိုက္ရပါသတည္း။

ကိုရင္ေခ်ာ