၁။ မိမိကုိယ္တိုင္လည္း ထိုအသံ၌ သာယာၿပီး တဏွာကို ပြားေစတတ္ျခင္း။
၂။ ဣေျႏၵႏုေသာ သူတပါးကိုလည္း ထိုအသံ၌ သာယာၿပီး တဏွာကို ပြားေစတတ္ျခင္း။
၃။ ဣေျႏၵႀကီးေသာ လူႀကီးလူေကာင္း၊ ဆရာေတာ္ သမားေတာ္အေပါင္းက ကဲ့ရဲ႕တတ္ျခင္း။
၄။ သီခ်င္းသံ မပါပါေအာင္၊ နားေထာင္၍ မေကာင္းေကာင္းေအာင္ အသံရွည္ႀကီး ဆြဲၿပီး အသံလုပ္၍ ေဟာေသာ ဓမၼကထိကမွာ တည္ၾကည္ျခင္း မရွိဘဲ သမာဓိလည္း ပ်က္တတ္ျခင္း။
၅။ ေနာင္လာေနာက္သားမ်ားလည္း ထိုနည္းကို အေကာင္းမွတ္ၿပီး အတုလိုက္တတ္ျခင္း။

+++++
စာကိုး
ပထမေက်ာ္ျပန္ အရွင္ဓမၼတိဏၰ၏ စံျပ ဝိသုဒၶါ႐ုံတရားေပါင္းခ်ဳပ္၊ စာ-၉၃၂
၂၀၀၁ ခု ႏို၀င္ဘာလ၊ ဒုတိယအႀကိမ္ထုတ္