“အရွင္ဘုရား၊ ဘုရားပြဲကို ဘယ္သူ ဦးေဆာင္ၿပီး က်င္းပတာလဲဘုရား”ဟု ဒကာမတစ္ေယာက္က ေမးလာသည္။

ဦးေဆာင္သူ အတိအက် မရွိသျဖင့္ အားလံုး စုေပါင္းၿပီး လုပ္တာပါပဲဟု ေျဖလိုက္သည္။

သီးသန္႔ ဦးေဆာင္သူဟူ၍ မရွိ။ စိတ္, ေစတနာ, သဒၶါတရားရွိသူတို႔ ကိုယ္တတ္ႏိုင္သည္ကို ကိုယ္တိုင္ပါဝင္လုပ္ကိုင္ျခင္းျဖင့္သာ နယူးဂ်ာစီ မဟာစည္သတိပ႒ာန္ရိပ္သာတြင္ က်င္းပသည့္ ပြဲတိုင္းကို ၿပီးဆံုး ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ရသည္။

ဦးေဆာင္၍ က်င္းပမည့္သူရွိလွ်င္ ဘုရားပြဲ ေက်ာင္းပြဲတိုင္းတြင္ စာေရးသူအေနျဖင့္ စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္ခ်မ္းသာ ဣေျႏၵရွိစြာ ျပဳံး႐ႊင္စြာ ဒကာ ဒကာမမ်ားကို ေကာင္းစြာ ဧည့္ခံႏိုင္ပါလိမ့္မည္။
ခုေတာ့ ထိုသို႔ မဟုတ္။ ဒကာ ဒကာမမ်ားနဲ႔ ဧည့္ခံစကားေျပာေနစဥ္မွာပင္ ဝက္အူလွည့္လိုအပ္လို႔ ထၿပီး ရွာေပးရသည္က အစ၊ တဲထိုး, ခုံခင္း, ေနရာခ်ထားျခင္းမ်ားကို စီစဥ္ရသည္က အလယ္၊ ေစတနာဗလပြ ကုသိုလ္ဆႏၵမ်ားစြာျဖင့္ ထြန္းညႇိ ပူေဇာ္ခဲ့သျဖင့္ ဘုရားေပၚတြင္ ေပက်ံေနခဲ့သည့္ ဖေယာင္စက္ႏွင့္ အေမႊးတိုင္တိို႔မွ ထြက္ေသာ ျပာ, အညစ္အေၾကးမ်ားကို ဖယ္ရွား သန္႔ရွင္းရသည္က အဆံုး အစစအရာရာကို သိမ္းၾကံဳးလုပ္ရသျဖင့္ ပြဲလုပ္တိုင္း စာေရးသူမွာ ပင္ပန္းလွသည္။

အလႉရွင္တို႔ ဆင္ျခင္ စဥ္းစား သတိထားရမည္မွာ ဖေယာင္းတိုင္ အေမႊးတိုင္ လႉလို႔ ဘယ္ေလာက္ ကုသိုလ္ရမည္၊ ဖေယာင္းစက္ႏွင့္ အေမႊးတိုင္ျပာ အညစ္အေၾကးတို႔ ဘုရားေပၚမွာ ထားခဲ့ျခင္း က်န္ခဲ့ျခင္းျဖင့္ ဘယ္ေလာက္ အကုသိုလ္ပြားမည္ပင္ ျဖစ္သည္။
ဥပမာ – လွပဖို႔ဆိုေသာ ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ ဆံပင္ဆိုးျခင္း၊ ႏႈတ္ခမ္းနီဆိုးျခင္းတို႔ ျပဳသည့္အခါ သတိမထားဘဲ အလြန္အကၽြံ မဆင္မျခင္ လုပ္မိ၍ မ်က္ႏွာတြင္ ေပက်ံျခင္း စြန္းထင္းျခင္း စသည့္ မေကာင္းက်ိဳးမ်ား အျဖစ္မ်ားက စိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္သည္ကို သဘာဝႏွင့္ ယွဥ္၍ ဆင္ျခင္ကာ ဘုရားအား လႉဖြယ္ဝတၳဳတစ္ခုခုျဖင့္ ပူေဇာ္သည့္အခါ မိမိပူေဇာ္သည့္ ပစၥည္းေၾကာင့္ ဘုရား ေစတီ မညစ္ပတ္ေစရန္ ေဆာင္႐ြက္သင့္လွေပသည္။

ရွက္တတ္ပါ

မရွက္သင့္သည္ကို ရွက္ျခင္း၊ ရွက္သင့္သည္ကို မရွက္ျခင္းသည္ ရွက္တတ္သည္ မမည္။
ရွက္သင့္သည္ကို ရွက္ျခင္း၊ မရွက္သင့္သည္ကို မရွက္ျခင္းသည္သာ ရွက္တတ္သည္ မည္၏။

ဥပမာ – စည္းကမ္းမဲ့ အမိႈက္ပစ္မႈသည္ ရွက္သင့္သည့္ ကိစၥျဖစ္၍ ဘာသာေရး လူမႈေရးကိစၥမ်ား၌ ကူညီေဆာင္႐ြက္ျခင္းသည္ မရွက္သင့္သည့္ ကိစၥျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ မလုပ္သင့္သည့္ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ အမိႈက္ပစ္သည္ကို မရွက္ဘဲ၊ လုပ္သင့္သည့္ ေဝယ်ာဝစၥအလုပ္ လုပ္ရမည္ကို ရွက္ျခင္းသည္ ရွက္တတ္သည္ မမည္ေပ။
စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ အမိႈက္ပစ္သည္ကို ရွက္၍ လုပ္သင့္သည့္ ေဝယ်ာဝစၥအလုပ္ လုပ္ရမည္ကို မရွက္ျခင္းသည္ ရွက္တတ္သည္ မည္၏။

နယူးဂ်ာစီေက်ာင္း၏ ဘာသာေရးပြဲေတာ္မ်ားတြင္ လုပ္အားေပး၍ ေဝယ်ာဝစၥကုသိုလ္ယူသူမ်ားမွာ အသက္အ႐ြယ္ ႀကီးရင့္မႈ၊ မက်န္းမာမႈ၊ အလုပ္အကိုင္မအားလပ္မႈ စသည္ စသည္တို႔ေၾကာင့္ တျဖည္းျဖည္း နည္းပါးလာသည္။
ထို႔အျပင္ လူပ်ိဳလူလြတ္ဘဝတြင္ ဘုရားေဝယ်ာဝစၥ၊ သံဃာ့ေဝယ်ာဝစၥ ျပဳလုပ္ရာ၌ တက္တက္ႂကြႂကြျဖစ္ေသာ္လည္း အိမ္ေထာင္ဘက္မ်ား ရလာေသာအခါ ဘုရားေဝယ်ာဝစၥ သံဃာ့ေဝယ်ာဝစၥကိစၥမ်ားႏွင့္ အလွမ္းေဝးလာၾကသည္ကို သတိထားမိသည္။

ေဝယ်ာဝစၥလုပ္အားေပးေလ့ရွိၾကသူ ဦးေမာင္ေမာင္၊ ဦးဝင္းေမာ္၊ ကိုသက္ဝင္း၊ ကိုေက်ာ္သူျမတ္၊ ကိုေအးခိုင္၊ ကိုေအာင္ေက်ာ္၊ ကိုေစာက်င္၊ ကိုေအာင္သန္း၊ ကိုဝင္းေ႐ႊ၊ ေမာင္ဖိုးသား၊ ကိုခင္ေမာင္ေလး၊ ကိုေဌးေအာင္၊ ေဒၚေမႊး၊ မီးမီး၊ ေဒၚအေဖာင္း၊ ေဒၚစိန္၊ မေလာ္ရင္း၊ ေမ၊ မေ႐ႊရီ၊ ႏိုင္ႏိုင္၊ ေဆြမာသန္း၊ လင္းႏိုင္ ….. စသူ စသူတို႔၏ ေစတနာကို ထင္ေပၚေအာင္ ၾကည့္ပါက ေလးစားဖြယ္ရာ ေတြ႕ျမင္ရ၏။

ေဝယ်ာဝစၥအလုပ္ကို လုပ္ရသည္မွာ ရွက္စရာ မဟုတ္ပါ။
ပုညကိရိယာဝတၳဳ=ေကာင္းမႈဆယ္မ်ိဳးတြင္ တစ္မ်ိဳး အပါအဝင္ျဖစ္၍ ေငြမကုန္ဘဲ ရႏိုင္သည့္ ကုသိုလ္တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ပါသည္။

ရွက္စရာမွာ ဘုရားပြဲ ေက်ာင္းပြဲမ်ားတြင္ မိမိအမိႈက္ကို စည္းကမ္းတက် အမိႈက္ပံုးထဲ မပစ္ဘဲ ထားခ်င္ရာ ထားသြားသည့္ စည္းကမ္းမဲ့မႈမ်ိဳး၊ အစားအေသာက္ယူရာတြင္ ႏိုင္ငံႀကီးသား လူမ်ိဳးမ်ားကဲ့သို႔ တန္းစီမယူဘဲ ၾကားျဖတ္ဝင္ျခင္း၊ အစားအေသာက္ကို လိုသည္ထက္ ပို၍ယူကာ လႊင့္ပစ္ျခင္း၊ ေဝယ်ာဝစၥလုပ္ကိုင္သူမ်ား၏ အၾကံျပဳခ်က္ (ဥပမာ – ကားရပ္ရန္အတြက္ ေနရာျပျခင္း)ကို မလိုက္နာျခင္း စသည္တို႔သည္သာ ရွက္စရာ ျဖစ္ေပသည္။ ရွက္ရေပမည္။ ျပဳျပင္ရေပမည္။

သူမ်ားကိုျမင္ ကိုယ္ျပဳျပင္

တစ္ခါက ‘သတ္မွတ္ေစ်းေပးၿပီး ႀကိဳက္တာကို ႀကိဳက္သေလာက္ ယူစားရသည့္ဆိုင္’သို႔ စာေရးသူကို ပင့္၍ ဆြမ္းကပ္သျဖင့္ ဆြမ္းစားရာ “သတ္မွတ္ေစ်းကို ေပးထားတာပဲ၊ ကုန္ကုန္ မကုန္ကုန္ ငါ ထည့္ခ်င္သေလာက္ ထည့္စားမယ္”ဆိုတဲ့ စိတ္ထားနဲ႔ ေတြ႕သမွ်ကို ထည့္ခ်င္သေလာက္ ထည့္စားရာ ကုန္ေအာင္ မစားႏိုင္၍ ပန္းကန္ထဲ က်န္ခဲ့သည့္ အစားအစာမ်ားက ဗိုက္ထဲဝင္တာထက္ပင္ မ်ားေနသည္။

ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ အေမရိကန္မ်ား စားေသာက္ေနသည္ကို အကဲခတ္ၾကည့္သည့္အခါ မိမိလို မဟုတ္ဘဲ သူတို႔စားခ်င္တာကို လုိသေလာက္သာ ယူစားသျဖင့္ အစားအစာ အေလအလြင့္ မျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စာေရးသူစိတ္တြင္ “ေၾသာ္ … သူတို႔စားတာ ငါစားသလို အစားအစာ အေလအလြင့္ မရွိပါလား။ ငါ့ အျပဳအမူက မဟုတ္ေသးဘူး ထင္တယ္”ဟု ရွက္စိတ္ဝင္ကာ မိမိ၏ အမူအက်င့္ကို ျပဳျပင္၍ ေနာက္ခါမ်ားတြင္ သူတို႔လိုပင္ လိုသေလာက္ကိုသာ ယူငင္ စားေသာက္ပါေတာ့သည္။

နယူးဂ်ာစီ မဟာစည္သတိပ႒ာန္ရိပ္သာတြင္ ေယာဂီေက်ာင္းေဆာင္ တည္ေဆာက္ေနရာ ၿပီးစီးလွ်င္ အေဆာက္အဦထဲ၌ ေကၽြးေမြးႏိုင္မည္ျဖစ္သျဖင့္ တဲထိုးျခင္း၊ ခံုခင္းျခင္း စသည့္ အလုပ္မ်ား အေတာ္အတန္ သက္သာသြားပါလိမ့္မည္။
မိုး႐ြာျခင္း ေလတိုက္ျခင္း စသည့္ အေျခအေနေၾကာင့္ ပြဲပ်က္မည့္အေရးအတြက္လည္း စိတ္ေလးစရာ လိုမည္ မဟုတ္ေတာ့ပါ။

နယူးဂ်ာစီေက်ာင္းတြင္ က်င္းပသည့္ ပြဲတိုင္းမွာ ရာသီဥတုေၾကာင့္ ပြဲပ်က္ျခင္း၊ ပြဲဖ်က္ခဲ့ရျခင္း မရွိခဲ့ပါ။
သို႔ေသာ္ မွတ္မွတ္ရရ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၃၀ ရက္တြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ ကထိန္ပြဲ၌ အခ်ိန္အခါမဟုတ္ဘဲ ႏွင္းႏွင့္ ေရခဲမိုးမ်ား ထူးျခား ေစာစီးစြာ က်သည္ႏွင့္ ၾကံဳသျဖင့္ အနည္းငယ္ အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။

ယခုႏွစ္တြင္လည္း မိုးေလဝသဌာနက ပြဲက်င္းပမည့္ စေန၊ တနဂၤေႏြေန႔မ်ားတြင္ ေနသည္မည္၊ ရာသီဥတုေကာင္းမည္ဟု ေျပာထားေသာ္လည္း ပြဲက်င္းပသည့္ တနဂၤေႏြေန႔ နံနက္တြင္ မိုးျပတ္ေတာင္း ျပတ္ေတာင္း ႐ြာေနသျဖင့္ ပြဲပ်က္ေတာ့မည့္အေရးကို စိတ္မေအးခဲ့ရေပ။
ထို႔ျပင္ မိုး႐ြာလွ်င္ အဆင္ေျပေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ဖို႔ စဥ္းစား စီစဥ္ရသျဖင့္လည္း စိတ္အလုပ္မ်ားခဲ့ရသည္။

“ကန္ေတာ့ပြဲ မထိုးလို႔ မိုးနတ္မင္းက စိတ္ဆိုးၿပီး ေႏွာက္ယွက္တာလား?”လို႔ သံသယျဖစ္တာက တစ္မ်ိဳး၊ အို … “မိုးနဲ႔ ႏြားသိုး အစိုးမရ”လို႔ အဆိုရွိတာပဲ … ႐ြာခ်င္လည္း ႐ြာေပါ့၊ ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ? ဆိုတာက တစ္ဖံု၊ “ေဟ့ … နယူးဂ်ာစီဘုရားပြဲသမိုင္းမွာ မိုးဖ်က္လို႔ ပြဲပ်က္ရတာ မရွိဘူး။ ကုသိုလ္ေရးလုပ္တာ မိုးေၾကာင့္ ပြဲပ်က္ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး” စသည္ စသည္ျဖင့္ ေျပာၾက ဆိုၾက ရယ္ေမာၾက၊ လုပ္စရာရွိသည္ကို ဆက္လက္ လုပ္ကိုင္ၾကရာ သံဃာေတာ္မ်ား အေနကဇာတင္ျခင္း၊ ပ႒ာန္း ပရိတ္႐ြတ္ဖတ္ျခင္း ျပဳလုပ္ရန္ သတ္မွတ္သည့္အခ်ိန္ နံနက္ ကိုးနာရီမွ စ၍ ပြဲၿပီးသည္အထိ မိုးေလကင္းရွင္း ေနသာျခင္းျဖင့္ ဘုရားပြဲေတာ္ကို စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္ ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပႏိုင္ခဲ့ပါသည္။

ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္မႈ

ကမ႓ာ့ရာသီဥတုကို ၾကည့္ေသာအခါ ပံုမွန္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ေဖာက္ျပန္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ မိုးေလဝသဌာနမ်ားက ခန္႔မွန္းသည့္ ရာသီဥတုအေျခအေနမ်ားမွာလည္း တခါတရံ လြဲေခ်ာ္ေနျပန္သည္။

ျမန္မာျပည္၌ ယခုႏွစ္ ေႏြရာသီတြင္ အလြန္ပူျပင္း၍ ေရခန္းေျခာက္ျခင္း၊ ဟိုဟိုဒီဒီေနရာမ်ားတြင္ ေလျပင္းတိုက္၍ အိမ္ၿပိဳျခင္း စသည္မ်ား အျဖစ္မ်ားလာသည္။

ယခု စာေရးေနစဥ္မွာပင္ အီတလီ၌ ငလ်င္လႈပ္သျဖင့္ လူအေသအေပ်ာက္ရွိသည့္ သတင္းကို ၾကားရသည္။ ထိုသို႔ ရာသီဥတု စသည္ ကေမာက္ကမ မညီမမွ်ျဖစ္သည့္ အေၾကာင္းရင္းကို သိပၸံပညာရွင္မ်ားက ဖလ္လံုအိမ္ဓာတ္ေငြ႕ လြန္ကဲမႈ စသည္ေၾကာင့္ အိုဇုန္းလႊာ ေပါက္ျခင္း စသည္အေပၚ အေျခခံ၍ ေျပာၾကသည္။ ဖန္ဆင္းရွင္ဝါဒကို ယံုၾကည္သူတို႔ကမူ ဖန္ဆင္းရွင္၏ အလိုေတာ္အရဟု ဘာသာေရးကို အေျခခံ၍ ေျပာၾကေပလိမ့္မည္။

ထိုအေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ဗုဒၶဘုရားရွင္၏ ေဟာေျပာခ်က္တြင္ – ေလာက၌ အေအးကို ျပဳတတ္သည့္ နတ္၊ အပူကို ျပဳတတ္သည့္ နတ္၊ ဆီးႏွင္းက်ေစတတ္သည့္ နတ္၊ ေလတိုက္ေစတတ္သည့္ နတ္၊ မိုး႐ြာေစတတ္သည့္ နတ္မ်ား ရွိေၾကာင္းကို ခႏၶသံယုတ္ပါဠိ၊ ဝလာဟကသံယုတ္၌ ေအာက္ပါအတိုင္း ေတြ႕ရသည္။

ထိုနတ္တို႔တြင္ အေအးကို ျဖစ္ေစတတ္သည့္ နတ္မ်ိဳးတို႔အား “ငါတို႔သည္ ကိုယ္ပိုင္ေမြ႕ေလ်ာ္မႈျဖင့္ ေနၾကရမူကား ေကာင္းေလစြ”ဟု အၾကံျဖစ္ေပၚလာေသာအခါ ထိုနတ္တို႔၏ စိတ္ေတာင့္တမႈကို အေၾကာင္းျပဳ၍ အေအးဓာတ္ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ အေအးဓာတ္ကို ျဖစ္ရာတြင္ မိုးကာလ၊ ေဆာင္းကာလ၌ ပံုမွန္ အေအးဓာတ္ ျဖစ္ေပၚျခင္းသည္ ရာသီဥတု၏ သဘာဝေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္။ ထိုကာလမ်ား၌ ပံုမွန္ရွိရမည့္ အေအးထက္ လြန္ကဲ၍ အလြန္အမင္း အေအးဓာတ္မ်ားျခင္း၊ ေႏြရာသီ၌ ရာသီႏွင့္မေလ်ာ္သည့္ ခ်မ္းေအးျခင္း စသည္တို႔သည္သာ ထိုနတ္တို႔၏ အစြမ္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

အပူကို ျဖစ္ေစတတ္သည့္ နတ္မ်ိဳးတို႔အား “ငါတို႔သည္ ကိုယ္ပိုင္ေမြ႕ေလ်ာ္မႈ အပူဓာတ္ျဖင့္ ျမဴးတူးေပ်ာ္႐ႊင္ရမူ ေကာင္းေလစြ”ဟု အၾကံျဖစ္ေပၚလာေသာအခါ ထိုနတ္တို႔၏ စိတ္ေတာင့္တမႈကို အေၾကာင္းျပဳ၍ အပူဓာတ္ လြန္ကဲမႈ ျဖစ္သည္။ ေႏြရာသီ၌ ပံုမွန္ အပူခ်ိန္ရွိျခင္းသည္ ရာသီသဘာဝအရ ပူျခင္း ျဖစ္၍ ပံုမွန္ ရွိသင့္သည့္ အပူခ်ိန္ထက္ လြန္၍ ပူျခင္း၊ ေအးေသာရာသီတြင္ ပူေႏြးျခင္းတို႔သည္သာ ထိုနတ္တို႔၏ အစြမ္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

တိမ္တိုက္ ဆီးႏွင္းကို ျဖစ္ေစတတ္သည့္ နတ္မ်ိဳးတို႔အား “ငါတို႔သည္ ကိုယ္ပိုင္ေမြ႕ေလ်ာ္မႈ ဆီးႏွင္းျမဴတိမ္ဓာတ္တို႔ျဖင့္ ကစားေပ်ာ္ပါးရမူ ေကာင္းေလစြ”ဟု အၾကံျဖစ္ေပၚလာေသာအခါ ထိုနတ္တို႔၏ စိတ္ေတာင့္တမႈကို အေၾကာင္းျပဳ၍ တိမ္တိုက္ ဆီးႏွင္း ျဖစ္ေပၚသည္။ မိုးတြင္းကာလ ဆီးႏွင္းကာလ၌ ျဖစ္ေပၚေသာ တိမ္လႊာ တိမ္တိုက္ မ်ားျခင္း၊ ဆီးႏွင္းက်ျခင္းတို႔သည္ ရာသီဥတုသဘာဝေၾကာင့္ ျဖစ္၍ မိုးတြင္း၌ပင္ ခုနစ္ရက္ ခုနစ္လီ ရက္ေပါင္းမ်ာစြာ လ, ေန မျမင္ရေလာက္ေအာင္ တိမ္ထူထပ္ျခင္း၊ ေႏြရာသီ၌ တိမ္ထူထပ္ျခင္း၊ အခ်ိန္အခါမဟုတ္ ဆီးႏွင္းက်ျခင္းတို႔သည္ ထိုနတ္တို႔၏ အစြမ္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ေလတိုက္ခတ္မႈကို ျဖစ္ေစတတ္သည့္ နတ္မ်ိဳးတို႔အား “ငါတို႔သည္ ကိုယ္ပိုင္ေမြ႕ေလ်ာ္မႈ ေလဓာတ္ျဖင့္ ေပ်ာ္႐ႊင္ရမူ ေကာင္းေလစြ”ဟု အၾကံျဖစ္ေပၚေသာအခါ ထိုနတ္တို႔၏ စိတ္ေတာင့္တမႈကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေလျပင္းတိုက္ခတ္မႈ ျဖစ္သည္။ ပံုမွန္ တိုက္ခတ္ေသာ ေလသည္ ရာသီဥတုေၾကာင့္ ျဖစ္၍ သစ္ပင္စသည္ က်ိဳးေလာက္ေအာင္ တိုက္ခတ္ေသာ ေလ၊ အခ်ိန္အခါမဟုတ္ တိုက္ခတ္ေသာ ေလျပင္း စသည္တို႔သည္ ထိုနတ္တို႔၏ အစြမ္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

မိုး႐ြာမႈကို ျဖစ္ေစတတ္သည့္ နတ္မ်ိဳးတို႔အား “ငါတို႔သည္ ကိုယ္ပိုင္ေမြ႕ေလ်ာ္မႈျဖစ္သည့္ မိုးဓာတ္ျဖင့္ ေပ်ာ္႐ႊင္ရမူ ေကာင္းေလစြ”ဟု အၾကံျဖစ္ေပၚလာေသာအခါ ထိုနတ္တို႔၏ စိတ္ေတာင့္တမႈကို အေၾကာင္းျပဳ၍ မိုး႐ြာသြန္းမႈ ျဖစ္သည္။ မိုးတြင္းကာလ၌ ပံုမွန္ မိုး႐ြာျခင္းသည္ သဘာဝရာသီဥတုေၾကာင့္ ျဖစ္၍ အလြန္ မိုးႀကီးျခင္း၊ အခ်ိန္အခါမဟုတ္ ေႏြရာသီ စသည္၌ မိုးႀကီးျခင္း စသည္တို႔သည္ ထိုနတ္တို႔၏ အစြမ္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

မယံုရင္ ပံုျပင္လို႔သာ မွတ္

တစ္ခါက မိုးနတ္သားတစ္ဦးသည္ တလကူဋအရပ္၌ ေနထိုင္သည့္ ရဟႏၲာမေထရ္ျမတ္ကို လာေရာက္ ဖူးေျမာ္ရာ ရဟႏၲာမေထရ္ျမတ္က “ငါ့အနားကို မားမားမတ္မတ္ လာၿပီး ရပ္ေနတာ ဘယ္သူလဲ?”လို႔ ေမးတယ္။

ဒီေတာ့ နတ္သားက “တပည့္ေတာ္ မိုးနတ္သားပါ ဘုရား”လို႔ ျပန္ေလွ်ာက္တယ္။

“သင္တို႔ရဲ႕ စိတ္နဲ႔ မိုး႐ြာေစႏိုင္တယ္ဆိုတာ ဟုတ္သလား”လုိ႔ ေမးေတာ့၊ “မွန္ပါတယ္ အရွင္ဘုရား”လို႔ နတ္သားက ျပန္ေျဖတယ္။

“ငါ မိုး႐ြာတာကို ျမင္ခ်င္လိုက္တာ”လို႔ ရဟႏၲာမေထရ္က ေျပာေတာ့၊ မိုးနတ္သားက “အရွင္ဘုရားကို မိုးစိုမွာေပါ့”လို႔ ျပန္ေလွ်ာက္တယ္။

ရဟႏၲာက “မိုးတိမ္လည္း မျမင္၊ မိုးၿခိမ္းသံလည္း မၾကားရဘဲနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ မိုး႐ြာမွာလဲ၊ မိုးစိုမွာ မျဖစ္ႏိုင္ပါ”လို႔ ျပန္ေျပာေတာ့၊ “အရွင္ဘုရား … တပည့္ေတာ္တို႔ရဲ႕ စိတ္အစြမ္းနဲ႔ မိုး႐ြာေစႏိုင္ပါတယ္။ အရွင္ဘုရား ေက်ာင္းထဲကို ဝင္ေနပါ။ တပည့္ေတာ္ မိုး႐ြာေအာင္ လုပ္ျပပါမယ္”လို႔ ေလွ်ာက္တယ္။

နတ္သားေလွ်ာက္တဲ့အတိုင္း ရဟႏၲာမေထရ္ ေက်ာင္းထဲကို ဝင္သြားရာ ေက်ာင္းအတြင္းမေရာက္မီ မိုးနတ္သားက သီခ်င္းဆိုၿပီး လက္ေျမႇာက္လိုက္ရာ ၂၁-မိုင္အက်ယ္အဝန္းရွိတဲ့ အရပ္မွာ ႐ုတ္တရက္ မိုးႀကီး သည္းသည္းမဲမဲ ႐ြာတယ္။ ရဟႏၲမေထရ္လည္း ကိုယ္တစ္ဝက္ မိုးစိုၿပီးမွ ေက်ာင္းထဲ ေရာက္သြားတယ္ဆိုတာ သံယုတ္အ႒ကထာမွာ ေဖာ္ျပထားတယ္။

မိုး႐ြာျခင္း အေၾကာင္းရင္းမ်ား

၁။ နဂါးတို႔၏ အစြမ္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊
၂။ ဂဠဳန္တို႔၏ အစြမ္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊
၃။ နတ္တို႔၏ အစြမ္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊
၄။ ပါရမီႀကီးေသာ ပုဂၢိဳလ္ထူးတို႔၏ သစၥာအဓိ႒ာန္ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊
၅။ ရာသီဥတုအေျခအေနေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊
၆။ မာရ္နတ္လွည့္ပတ္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊
၇။ တန္ခိုးႀကီးသူတို႔၏ အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊
၈။ ကမ႓ာဖ်က္မိုးေၾကာင့္လည္းေကာင္း မိုး႐ြာျခင္းျဖစ္သည္ဟု အ႒ကထာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

၂၀၁၂ ခု၊ ေမလ ၂၇-ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပသည့္ ငါးႀကိမ္္ေျမာက္ ဗုဒၶပူဇနိယပြဲတြင္ နံနက္ပိုင္းအခ်ိန္၌ မိုးအနည္းငယ္ ႐ြာခဲ့သည္။ ဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ မိုး႐ြာသည္ျဖစ္ျဖစ္ စာေရးသူႏွင့္အတူ ေဝယ်ာဝစၥလုပ္ကိုင္ၾကသူတို႔မွာ အနည္းငယ္ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္သြားရသည္။ ကိုယ္ဆင္းရဲေသာ္လည္း အေႏွာက္အယွက္ ကင္းကင္း၊ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ ဘာသာေရးပြဲမ်ားကို ၿပီးေျမာက္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ရပါလို၏ဟုသာ ဆႏၵျပဳကာ ရပ္နားပါေတာ့မည္။

က်န္းမာခ်မ္းသာ ေဘးရန္ကြာ၊ ေကာင္းျမတ္ေသာ လိုရာဆႏၵႏွင့္ ျပည့္စံုၾကပါေစ။

အရွင္ပညာသီဟ
မဟာစည္သတိပ႒ာန္ရိပ္သာ
နယူးဂ်ာစီ