၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ေမလ ၆ ရက္ တနဂၤေႏြေန႔၊ ၁၃၆၃ ခုႏွစ္ ကဆုန္လျပည့္ေန႔

နယူးဂ်ာစီ မဟာစည္သတိပ႒ာန္ရိပ္သာတြင္ ေလာကခ်မ္းသာေစတီေတာ္ တည္ထားကိုးကြယ္ရန္ ေျမသန္႔မဂၤလာႏွင့္ သိမ္သမုတ္ပြဲႀကီး ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပၿပီးစီး၍ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ ေလာကခ်မ္းသာဘုရားေက်ာင္းတြင္ သံဃာေတာ္မ်ားအား ေန႔ဆြမ္းဆက္ကပ္၊ မြန္းလြဲပိုင္းတြင္ မဟာစည္ ၾသဝါဒါစရိယ ေရဦးဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးထံမွ သီလခံယူၾက၊ မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ ဦးေကာဝိဒါဘိဝံသ ေဟာၾကား ခ်ီးျမႇင့္ေသာ အႏုေမာဒနာတရားေတာ္ကို နာၾကားၾကကာ မဟာစည္ ၾသဝါဒါစရိယ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ဓမၼနႏၵဝိဟာရေက်ာင္း ဆရာေတာ္ အရွင္သီလာနႏၵာဘိဝံသ၏ ေရစက္ခ်တရားကို နာယူ ေရစက္သြန္းခ် ေကာင္းမႈ ကုသုိလ္ အမွ်ေပးေဝခဲ့ၾကစဥ္မွ စ၍ မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ဦးေကာဝိဒါဘိဝံသႏွင့္ နယူးေယာက္ နယူးဂ်ာစီ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား ဆရာ ဒကာ ပိုမို ရင္းႏွီးလာခဲ့ၾကသည္။

ကံအေၾကာင္းဆက္လာ၍ ထိုအခ်ိန္မွ စကာ ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံတစ္လွည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတစ္လွည့္ သီတင္းသံုးရင္း၊ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံတြင္သာ ပိုမို ေနထိုင္သီတင္းသံုးမႈမ်ားၿပီး ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၂၉ ရက္ေန႔ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕၌ ဘဝနတ္နန္း စံျမန္းသည္ထိ သာသနာ့အက်ိဳးအတြက္ စြမ္းစြမ္းတမံ တာဝန္ထမ္းေဆာင္သြားခဲ့ေလသည္။

ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ဒိသာပါေမာကၡ ျဖစ္၏။ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ စာခ်လာခဲ့ရာ ဆရာေတာ္၏ တပည့္ေပါင္း အရပ္ရပ္ အလြန္မ်ားျပား၏။
ဓမၼာစရိယစာေမးပြဲအတြက္ ဆရာေတာ္ျပဳစုေသာ က်မ္းစာအုပ္မ်ားႏွင့္ မလြတ္ကင္းေသာ တပည့္ေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ ရွိ၏။
နယူးေယာက္ၿမိဳ႕တြင္ ဆရာေတာ္ႏွင့္ ၾကံဳေတြ႕ခိုက္မ်ား၌ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားအတြက္ က်မ္းစာအုပ္မ်ား ေရးသား ခ်ီးျမႇင့္ပါရန္ ေလွ်ာက္ထားရာ ဆရာေတာ္က ရီေမာေနေလ့ရွိတတ္ၿပီး စာသင္သား ရဟန္းသံဃာမ်ားအတြက္ က်မ္းစာအုပ္မ်ားျဖင့္သာ အခ်ိန္မေပးႏိုင္ေအာင္ ရွိသျဖင့္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားအတြက္ က်မ္းစာအုပ္မ်ား ေရးမည္ မေရးမည္ဆိုသည္မွ်ကိုပင္ အေျဖမေပးတတ္ေပ။
သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ေမးတိုင္း ဆရာေတာ္ေရးရန္ အာသီသျပင္းထန္ေသာ စာအုပ္တစ္အုပ္အေၾကာင္းကိုေတာ့ ေျပာေလ့ရွိ၏။
“ေအး … ငါေရးဖို႔ ျပင္ထားတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ေတာ့ ရွိတယ္ကြ။ အဲဒီစာအုပ္ကေတာ့ ‘ဆရာေတာ္နဲ႔ေထာင္၊ ေထာင္နဲ႔ဆရာေတာ္’ ဆိုတဲ့ စာအုပ္ပဲ”
အခြင့္အခါသင့္လွ်င္ ဖတ္ၾကရမွာေပါ့ .. ဟု ဆရာေတာ္မိန္႔ၾကားသြားခဲ့ေသာ္လည္း ဆရာေတာ္ ေရးျဖစ္ခဲ့ မေရးျဖစ္ခဲ့ မသိသလို၊ မေရးျဖစ္ခဲ့ပါကလည္း ဖတ္ၾကရေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။

ဆရာေတာ္၏ အႏၲိမစ်ာပနအခမ္းအနားတြင္ ေလာကခ်မ္းသာဆရာေတာ္က မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အျမင္သာသနာျပဳသြားပံုကို ထည့္သြင္း မိန္႔ၾကားသြားခဲ့၏။
နယူးေယာက္ၿမိဳ႕တြင္ သီတင္းသံုးခိုက္ ရာသီဥတုေကာင္းေသာအခါ ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ နံနက္တိုင္း လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ေလ့ရွိ၏။ ထိုသို႔ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္တိုင္းလည္း သကၤန္းကို စနစ္တက် ေသခ်ာ က်နစြာ ႐ုံၿပီးမွ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္တတ္သည္။
ျမင္ရတဲ့သူေတြအတြက္ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္တစ္ပါးဆိုတာ ဒီလိုပါလားလို႔ သိျမင္ ေတြ႕ျမင္ ၾကည္ညိဳႏိုင္ရေအာင္ေပါ့ကြာ … ဟု မိန္႔ဆိုသြားေၾကာင္း သိရ၏။ သကၤန္းမ႐ုံဘဲ ၿမိဳ႕ထဲထြက္ေသာ တပည့္ရဟန္းမ်ားကိုလည္း အျပစ္ဆိုေလ့ရွိ၏။

ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စာခ်လာခဲ့သျဖင့္ တရားေဟာေသာအခါတြင္ တပည့္မ်ား နားလည္ေအာင္ စာပို႔ခ်သည့္ ပံုစံမ်ိဳး ေဟာၾကားတတ္ရာ တရားနာပရိတ္သတ္မ်ားအတြက္ ပံုစံတစ္မ်ိဳးျဖင့္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ရီရီေမာေမာ နာၾကား မွတ္သားၾကရ၏။

ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ စာခ်ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါးပီပီ အသံၾသဇာ အထူးျပည့္စံု၏။ ပါဠိေတာ္မ်ားကို ႐ြတ္ဖတ္လွ်င္ အထူး နာေပ်ာ္ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာ ေကာင္း၏။
အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္ ပ႒ာန္းအဖြဲ႔မ်ား ဖြဲ႕စည္း၍ ပ႒ာန္းတရားေတာ္ကို ႐ြတ္ဖတ္ ၾကည္ညိဳၾကရန္ အထူး တိုက္တြန္းတတ္၏။

ဆရာေတာ္ႀကီး နယူးေယာက္ၿမိဳ႕တြင္ သီတင္းသံုးခိုက္ ၂၀၀၃ ခု ဒီဇင္ဘာလ ၇ ရက္၊ ၁၃၆၅ ခု နတ္ေတာ္လဆန္း ၁၄ ရက္ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ မစိုးရိမ္ပါဠိတကၠသိုလ္၊ အဂၢမဟာပ႑ိတ အဘိဓဇမဟာရ႒ဂု႐ု ပ႒ာန္းဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲဝိသုဒၶါဘိဝံသ၏ ‘စတုရာရကၡတရားေတာ္ေဆာင္ပုဒ္မ်ား’ ႐ြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ထားသည္ကို နာယူ ၾကည္ညိဳၾက၍ ဆရာေတာ္ႀကီး လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ႏွစ္ျပည့္အလြမ္း ကန္ေတာ့ပန္း ပန္ဆင္ႏိုင္ေတာ္မူၾကပါကုန္။